De historia van den souen wysen meisteren

Hir wert dioclesianus ouer in den dot gevort vnde kumpt de drudde meyster katho vnde loset ene.

DEs morghens vro hethe de keyser synen sone in den doet voren. Do quam de drudde meyster katho, vnde dede also de anderen hadden ghedaen. vnde do he vor den keyser quam do sprak he also veele, dat de sone in deme torne beholden wart, vnde sprak also to dem keiser. ¶ Id was to Rome een, de hadde ene elstere der leerde he spreken, Wat de elstere hoerde spreken edder sach, dat sede se deme heren, de here hadde se darvmme gantz leeff. Nu hadde de here ene schone iunge vrouwe, also gy nu hebben, de hadde ene nycht myt truwen leff, vnde hadde enen anderen leuer wen ene in der stat. vnde wen de here vor na syner kopenscop so was de bole nacht vnde dach in deme huse by der

[fol. 14r]

he to hus quam, vnde dat geschach also vaken, dat dat gheruchte gantz groet waert in der stat, he straffede de vrouwen dycke darumme. Se sprak. Gy louen eneme vervlokeden voghel alle dat he secht, darvmme wert nummer vrede twysschen iuw vnde my. De here sprack. de voghel kan nycht leeghen, also yd gheschuet, so secht he yd. O we de voghel bedudet de nycht konen swyghen. Do voghede yd sik eens dat de here veerne en wech vur. Do sande de vrouwe na ereme bolen, dat he queme vnde des nachtes by eer sleepe. he quam, vnde se leth ene in. Se sprak, vruchte dy nycht vnde kum seker. he sprack, ick vruchte de elsteren gantz seer. Se sprack, dusse nacht werde wy vns wreken an dem voghele. Do vorde ene de vrouwe dorch den sael dar de vogel ynne henck, vnde do ene de voghel horde spreken mit der vrouwen, vnde horde dat yd syn here nycht en was. Do sprak de voghel. du deyst gantz ouer dar ane, dat du by myner vrouwen slapen wult, vnde mynen heren vneerest, nu he nycht to hus en is. ick segge yd em so drade also he to hus kumpt. De iungelynck vnde de vrouwe leueden na eres lyues lust, vnde do id des morgens vro dach wart. Do bath de vrouwe de iuncfrouwen dat se steghen myt ener ledderen vp dat dack, de iuncfrouwen deden yd also. Do nam de vruwe vele sandes vnde cleyne steene vnde water in een becken, vnde steech de ledderen vp, vnde brack een holl dorch dat dack, vnde schudde vnde goet lange vpp den vogel water vnde sand vnde steene. vnde dreeff dat so langhe, beth dat de vogel tohant was ghestoruen. vnde do de here to hus quam, do was dat eerste dat he gynck to deme vogele, vnde vraghede em wo id em were ghegaen. De vogel sede em dat eerst, wo dat

[fol. 14v]

de vrouwe hadde gevaren myt erem bolen. Dar na sprack he, de sulue nacht was yd gantz boeze, wente yd regende vnde hagelde, dat ick drade was doet gebleuen. Do sprak de vrouwe. Louet ouer den vogel, de nacht was schoner wen ye ene nacht des iars He sprack. de vogel kan nycht leghen. ik wyl id beth vervaren. vnde vragede synen naberen, off yd schone hadde ghewesen de nacht. de spreken, Ia id was een schone wedder de nacht. De here gink to dem vogele vnde sprak, worumme hestu gelaghen, vnde hest vnvrede gemaket twisschen my vnde myner vrouwen De voghel sprack. Ick en kan nycht leghen also ick dat ghehort hebbe, so hebbe ik dat ghesecht, vnde also in deme torne brak de here dem voghele den hals aff, vnde dar na vervoer he, dat een holl was in dat dack ghebraken, vnde wo se dem vogel gedan hadden. Do reep he luder stymme, dat ick vnschuldychlyken mynen vogel ghedodet hebbe, dorch myner vruwem clappen willen, vnde van leyde verkofte he allent wat he hadde, vnde voer to dem hilligen graue, vnde was daer beth in synen doet. Do sprack de meyster hebbe gy my wol verstaen. De keyser sprak Ia, vp myne truwe se is een boeze wyf ghewesen, vnde darvmme dode ick dallinge mynen sone nicht van myner vrouwen reede weghen.