Die historie vanden vromen ridder parijs ende van die schone vienna des dolphijns dochtere

¶ Hoe des hertogen sone van bourgoendien quam om viennen te trouwen

[fol. d6r]

DIe historie die seit nv als die graue van vlaendren thuwelijck gemaect hadde. van des hertoghen sone van bourgondien so sette hi synen sone op te peerde met geselscape. ende dede den dolfyn te wetenne dat hi hem bereet maken soude van allen des hi behoefde. Als die dolphijn hoorde dat die ghene die hi so seer beminde comen soude. was hi bouen maten seer blide. ende dede bereeden seer grote costelicheden Hier binnen soe dede dye hertoghe van bourgoendien synen sone oec toe maken van peerden ende volcke, dattet schoone was ende genuechlik om siene Ende alsoe seynde hijen totten graue van vlaenderen dien ontfinc met grooter blischap ende weerdicheden twee daghen lanck gheduerende. ende daer na gaf hi hem mede synen sone ende seyndede also totten dolfyn. Ende als die dolphin haer coemste vernam soe dede hi grote cierlicheyt bereyden. Ende als sy quamen op een dachuaert na viennen so quam hem die dolphijn te ghemoete met vele ridderscaps ende ontfincse met grooter blyschappen. Niet te min. al eer die dolphijn bi des hertoghen sone van bourgoendien quam, so ghinc hi ende syn huysvrouwe in viennens camere seggende aldus O mijn schoon dochter. het heeft ghelieft gode onse heere dat ick ende v moeder vij. iaren lanc tsamen ghewoent hebben ghehadt. sonder dat wi eenige oorye vercregen. ende alst quam in .viij.ste iaer so verblide ons here god mit v daer alle onse herte op staet. want wy en hebben sone noch dochtere anders dan v. ende en verbeidender oec niet meer te hebben, anders dan doer v. So is waer gelijc het gode gelieft dat wi v willen versamen tot enen seer weerden huwelic dat ons vter maten wel behaecht. ende segghen v voerwair dat des conincs dochter van vranckerijc seer begeert heeft te hebben. den genen die ghi hebben sult. want god ons here die heeftem begaeft met soe vele duechden als in eenighen ridder wesen mach Ende zoe hebben wi bi den wille gods ende der maecht marien sijnre lieuer moeder gemaect een huwelic van shertogen sone van bourgoendien ende van v. ende bidden v hierom dat ghijer v toe gheuen wilt ende tselue huwelic van weerden hebben. Doen antwoerde vienne haren vader Eerweerde vadere ende heere ick weet ende bekenne wel waert sake dat mijn profijt ende weluaren niet en wair ghy en haddes niet ghedaen Mer niet te min al yst dat ic gecomen ben tot ouder om te mogen huwen. ende dat ic bi dien huwelijk vereerbaert soude wesen meer dan ic weerdich ben: so en sal ic my nochtans alnoch tot geenen huwelic geuen. hebben wi desen niet so selen wi op dat god wille ghecrighen enen anderen aldus goet oft beteren. Ende myn lieue vader en denct niet dat ic dit segge teniger ontscult. mer het is nu xiiij dagen dat ic seer qualicken ghestelt ben geweest van mijnen persone. ende dat hout mi dat ic in geenen dinghen ghenuechte genemen en kan. want ic hebbe geloeft gode genen man te nemen also lange als ic in desen punte ben: noch desen noch eenigen anderen Die dolfijn peynsde dat vienne dit wt scaemten geseit hadde ende also bleef hi haer daer met quellende

[fol. d6v]

mer sy en wouder haer consent in geenderwijs toe gheuen. want therte droech haer alleen tot parijse

Des anderdaechs smergens quamen shertoghen sone van bourgoendien ende sgreuen sone van vlaendren binnen der stadt van vienne. des de dolfijn seer verblijt was. ende maecten daer wel xiiij. dagen lanc groote feeste met danzen singen spelen ende andere genoechten. Ende duerende dese feeste bat die dolfijn shertoghen sone van bourgoendien. op dat hi gheen achterdencken hebben en soude waerom dat metten trouwene soe langhe vertoghen wert. dat hi hem doch niet en woude den tijt laten verdrieten want inder waerheit sprac hi mijn dochter is so cranck dat sy nauwelic gespreken en kan. ende als sy hier af hoorde. heeftet haer so vreemdt gegeuen dat si van scaemten heeft willen wesen wt hair camer. Des hertoghen soone die welcke dat van goeder trouwen was die geloofde dat lichtelicken Niet te min de dolphijn en hielt niet op noch nacht noch dach syn dochter te betreckenne tot desen huwelicke. Deen reyse met schonen woerden ende danderde reyse met dreyghen. maer emmers en const hise geenssints daer toe ghebrengen dat sij daer toe haer consent ghegeuen hadde

¶ Hieromme dedese die dolfijn leggen te watere ende te broode. maer des en baette al niet. want hoemen hieromme haer meer verdriets aen dede. hoe sij meer verharde in haer voernemen Als die dolfijn dit sach peynsde hij hoe hi shertoghen sone best wederom seynden mochte. want hij beduchte zeere dat hem dit werck ter oren ghecomen mocht hebben op dat hij daer langher ghebleuen hadde. Ende also gaf ende schencte hi hem seer proper iuweelkens die hi hadde. ende seide hem aldus Myn lieue sone v en sal niet meshagen tgene dat ic v seggen sal. mij dunct dat op dese tijt thuwelic tusschen v ende mijne dochter niet en sal voertgaen. Den wille gods so mi dunct es voerder dan mi wel past dat mi om uwen wille van goeder hertten leet is. Dit hoorende des hertogen sone van bourgoendien nam doen oerloef vanden dolfijn ende keerde wederomme tsynen lande waert. ende geloefde alsoe gheringe als hi vername dat vienne ghenesen ware dat hi dan wedercomen soude. om thuwelic te volbrenghen. gelyc die dolfijn ghesloten hadde.