Die historie vanden vromen ridder parijs ende van die schone vienna des dolphijns dochtere

Hoe ende in wat manieren dat die schone vienne wederom thuys quam tot haren heer vadere den dolphijn. ende hoe datse de cappellaen ontschuldichde

[fol. d2r]

DIe hystorie die seit als vienna voir haren vader gecomen was, was hi seere tonvreden Niet te min. vienne viel neder met beide haer knyen ter aerden. ende sprac al wenende aldus Mijn geduchtighe vader ic sye ende bekenne wel hoe dat ick mi groteliken mesgrepen hebbe teghens v. dies ic hebbe seer groot mishagen. mer dwase minne heeft mi daer toe ghebrocht. dat ic hebbe moeten minnen den ghenen dies wel waerdich was gemint te werden vander meester vrouwen van al vranckerijke, gemerct die liefde die in hem is. want ick meyne dat in alle die werelt sijns ghelijck niet en is Ende oec ick vermoede wel dat ick nyet deerste en ben die bi sulcker manieren ghemist heeft. waeromme seer geduchtige vader ick ben in uwer ghenaden. wreecket ouer my tuwer ghelieften, also dattet my sij een castijement ende anderen een exempel. Niet te min: ick wille wel dat ghi weet ende swere v dat bij gode ende mijnre sielen dat ick van mijnen liue alsoe suuer ben als ick was den iersten dach doen ick van hier schiet Syet hier dese capellaen die mach v die wairheyt daer af segghen. Doe ghinc hem die capellaen vertellen, hoe dat sy met drie mans quam vanden welken deen een seer schoon ionc riddere was. die ic meyne dat int passeren ende doirliden van eender riuieren verdroncken was.

[fol. d2v]

ende die twee ioncfrouwen waren te minen huyse ende sliepen bi malckanderen. ende die ridder sliep bi mij. ende die twee ander mans sliepen inden stalle biden paerden Als sie dolphijn dese nieumare verstont was hijs te bat te vreden hoe wel hijs gheenen schijn en dede. ende gaf den cappellaen ghelt ende goet weder mede thuyswaert te keerene. Daer na nam die dolfijn viennen metter hant. ende leydese in die camer daer haer moeder van ongenuechten siec was. ende al daer straften sijse ende ysabelen mede. maer ysabeele seide hem, hoe dat vienne al noch so suuer was van lichame. als si was des eersten daechs dat sy van daer schiet Och sprack die dolphin. wat groter scaemten ende schoffiericheit hebt ghy ons aenghedaen alle die werelt dore. Ick gheloue v dat alle die ghene dyer ouer gheweest hebben selent becoopen. ende besonder die arghe ende quade verradere parijs die van alle dese wercken oersake is. mach ick hem emmermeer gecrighen ick sallen den honden doen verschoren. ende ghi twe en sulles niet af wesen sonder penitencie ende groot liden Doen sprack vienne al weenende. ic sye ende mercke wel dat ghi inden wille hebt mij vele zwaer lidens aen te doene. ende dat mijns leuens niet langhe wesen en sal. Ende daerom so zweer ick v in gansscher trouwen. dattet negeen man ter werelt en is. die ic so begere ende lief hebbe als den ghenen die ghi so dreyghet. want op hem hebbick ghestelt alle myn herte ende mijn ghedachte. sonder emmermeer af te laten. doet ghi mi corttelinghe aen mijn penitencie so vele te cortter mach mi myn doot wesen. want ick ben bereet doer hem ende syn liefte te steruene Mettyen so schoot die dolfin uter cameren seer onwerdelijc. ende beual datmen parijs vader in een quade gevanckenisse steken soude. Ende datmen hem alle syn goet name. ende datmen viennen ende ysabelen sluten soude in een camer ende datmen hem soberlijken teten ende te drincken gaue. ende daer warden sy langhen tijt inne ghehouden, maer al dat vienne droomde was van parijse Ende als sy gheraecte te sprekene met eduwaerde parijs gheselle bat sy hem dat hi woude vernemen na eenighe tijdinge van paryse. ende dat hijt haer liet te weten. Ende in deser manieren leyde vienne haer leuen in groter ongenuechten.

ALs vienne aldus een lange wile ghelegen hadde dachte die dolfijn dat sy voirtane ghenoech ghecastijt ware. ende ordineerde dat hise wt laten soude. ende gheuen haer eenen man. ende also stelde hise weder in haren eersten staet. des alle thof seer blide was. ende sonderlinghe eduwaert paris geselle Ende binnen cortten daeghen screef die dolfijn den graue van vlaenderen hoe hi sijn dochter hilijcken woude hem biddende dat hi hem raet daer op gheuen woude. want hijen daer mede belaste Ende hoe wel dat vienne uter ghevanckenisse was So en conste haer nochtans therte niet verlichten. maer bleef stedeuast in rouwen ende groten druc. om dies

[fol. d3r]

wille dat sy niet en wiste, weder parijs haer lief leuende oft doot was. Als die dolfijn dat aensach. so seide hi tot viennen aldus. o mijn lieue dochter hoe gelaet ghi v aldus droeue. doet v seluen vrede. want ic en dencke niet meer opt tgheene des gheschiet is. wes ghi van mi begheert sal v geschieden Doen antwoerde vienne die alsnoch parise haer lief niet vergheten en hadde. Eerweerde vader waer ick des sekere dat v verbij ware ende vergheten tghene des ghesciet is ick soude te bat te vreden wesen. maer ick houde sekerlick dat ghijs blijft ghedenckende. want ghi houdt alnoch ghevanghen ligghen heer iacob paris vader. die van alle desen wercke noch sake noch oecsuyn en is. gheliefde v my te doene de gracie als dat ghijen ontsloecht ende gaeft hem weder sijn goet, so soudic blide wesen Die dolphijn sprac dattet hem wel te wille waer, ghelijck sy seyde. Ende eensgancs dede die dolfin heer iacob ontslaen. ende hem syn afghenomen goet wederkeeren. des heer iacob seer blijde was. want hadde hijer yets langher in ghebleuen ghehadt. hi ware ghestoruen van gebreke. want hij en hadde niemande die tot hem sach dan alleen eduwaert. die welcke hem trooste ende te helpen quam so hi best mochte Vienne was seere blijde dat heer iacob ontslaghen was: nochtans alle haer verbliden ende vermaken was alleenlick als sij mocht spreken met eduwaerde van haren lieuen parise. ende also leydde sij haren tijt ten besten dat sy conste

ALs die graue van vlaenderen ouerlesen hadde den brief dye hem biden dolfijn gesonden was. inhoudende dat hij vienne sijnder dochteren die van xv. iaren oudt was, eenen man gheuen woude. Soe riet hij den dolfijn haer te gheuene enen van desen tween. te wetene tsheroghen sone van bourgoendien, die doe groten naem hadde in vranckerijcke. oft sconincs sone van enghelant Ende ontboet den dolfijn dat hi hem liet weten welck van tween dat hi liefste hadde. niet tegenstaende dien dat hem dochte dat shertogen zone van bourgoendien de beste ware voer hem. want hi den coninc daer aen groote liefde doen soude. Na vele handelinghen van desen. ende dat die dolfyn verstont dat thuwelijck van shertogen sone van bourgoendien sinen neue alder best aenstont So moeyde hem die graue dies huwelijcks so verre dattet volquam.