Logo DBNL
De historie vanden vier heemskinderen (2005)

De historie vanden vier heemskinderen

(2005)–Anoniem Vier Heemskinderen, Vanden–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

Dat XXIII capittel. Hoe Maeldegijs gevanghen wert ende gebroecht coninc Karel, ende hoe hem coninc Karel hangen woude ende Maeldegijs badt dat hi beide tot des anderen dages, ende hoe Maeldegijs uutbrack ende nam die genoten haer swaerden mede.+

1Het is geboert een wijle na dat Reinout zijn broeders verlost 2hadde, dat Olivier soude rijden jagen in een foreest buten Parijs 3ende quam op een berch riden. Daer sach hi beneden int dal een 4man dat hij in hem selven lange twijfelde oft Maeldegijs was of 5niet. Ten lesten wert hi hem kennende, om dat hij wist dat hi hem 6dick veranderde overmits sijn consten. Olivier verwonderde waen6 7hi comen mochte ende so snel was, want overmits sijn snelheit 8verkende hi hem. Olivier spranc met haesten op sijn paert ende 9reet na Maeldeghijs. Ende als hi bi Maeldegijs quam, greep hij 10hem bi den mantel onversien, eert Maeldegijs gewaer wert. ‘Staet 11stille, tovenaer, ghi sijt gevangen! Wildi u opgeven of niet, ic sal u 12in Vrancrijc voeren tot coninc Karel.’ Als Maeldegijs dit hoerde, 13was hi onvervaert ende spranc wat achter ende toech zijn swaert, 14ende Olivier toech tsijn ende sloech mit nijde na Maeldegijs. 15Ende Maeldegijs, die koen was, ontspranc den slach ende sloech 16nae Olivier, mer Olivier bescuttet mit zijn swairt, soe dat Mael-17degijs sijn swairt uuter hant vloech. Als Maeldegijs zijn swaert 18hadde verloren, was hi toernich in hem selven ende Olivier heeft 19anderwerf na Maeldegijs gesleghen. Maeldegijs, die so snel was 20dat hi den slach ontspranc, seide tot Olivier: ‘Ic wil mi gevangen 21geven.’ Olivier seide: ‘Ic sel u te Parijs voeren ende leveren u den 22coninc van Vrancrijc.’ Mit dese woerden reden si te samen so 23lange dat si binnen Parijs quamen voer den coninc.

24Ende als die coninc Olivier sach, seide hi met soeten woerden: 25‘Olivier, hoe ist met u? Brengdi mi Maeldegijs gevangen?’ Olivier

26seide: ‘Ja ic, heer coninc.’ Die coninc seyde tot Maeldegijs: ‘O du 27valsch dief! Nu lest leden do Ritsaert hier gevangen was ende27 28men hem hangen soude, soe soude ic u doer Gode een lecker mor-29seel in u mont steken ende gi beet mi, dat mi swaerder was te 30liden dan dat Ridsaert bi uwer consten ontquam ende Rijpe 31gehangen.’ Maeldegijs dit horende vanden coninc, seide hi: ‘Heer 32coninc, nu ist die lesten dach dat ic u mach scaden.’ De coninc 33seide: ‘Valsch dief, gi segt waer. Nochtans hebdi clene sorge.’ 34Maeldegijs dochte: ‘Ghi segt waer.’ Doe seide die coninc: ‘Ic sal u 35noch van avont doen hangen.’ Maeldegijs seide: ‘Here coninc, 36laet mi doch leven tot morgen.’ Doe seide die coninc: ‘Gi sout mi 37ontlopen voer den dage.’ ‘Ic en sal niet,’ seide Maeldeghijs, ‘ende 38ick sal u oec borge setten. Laet mi leven.’ Die coninc seide: ‘Wye 39soude u borge worden?’ Maeldegijs seide tot Olivier: ‘Wildi mi 40verborgen, Olivier?’ ‘Ya ic, Maeldegijs,’ seide Olivier, ‘ic doet 41gaerne.’ Doe seide de coninc: ‘Heer Olivier, alleen en moechdijs41 42niet verborghen.’ Maeldeghijs vraechde Roelant of hi hem ver-43borgen woude, twelc Roelant gaerne dede ende seide: ‘Here co-44ninc, ghi en dorst niet sorgen: ic ende Olivier sullen verborgen 45Maeldegijs dat hi niet ontlopen en sal voer den dage. Ende ist dat 46hijt doet, men hange ons beyden voer hem.’ Doe seide dye coninc46 47ende loech: ‘Dat is ymmer borge genoech.’

48Als dit gedaen was, geboet de coninc datmen eten soude. Dieaant. 49coninc dede twe ende twe te gader sitten van dye twalef genoten49 50ende selve sat die coninc alleen. Doe seyde Maeldegijs: ‘Here 51coninc, al uwe genoten sijn geseten, mer ic ben vergeten ende ic 52wil bi u comen, here coninck.’ Als de coninc hoerde die scempige 53woerden van Maeldegijs, wert hi gram ende seide: ‘Quaet dief, 54hoe dordi spreken? Waer ic gevangen als ghi, ic en mocht mi niet 55verbliden, want morgen, wilt God, sal ic u doen hangen.’ Doe 56seide Maeldegijs: ‘Heer coninc, heb ic noch tavont respijt?’ ‘Ya

57gi,’ seide die coninc, ‘mer morgen vroe sal ic u doen hangen.’ 58Doen seide Roelant: ‘Maeldeghijs, swiget stille ende coemt met 59mi eten.’ ‘Gaerne,’ seide Maeldegijs, ‘ick moet noch tavont vrolic 60wesen ende singen inder salen liedekijns amoreus ende van min-61nen.’ Aldus ginc Maeldeghijs bi Roelant an die tafel sitten eten. 62Ende als teerste gerecht was op die tafel geset, hief Maeldeghijs62 63op ende sanc een lustich liet met soeter kelen. Doe seide coninc 64Karel: ‘Lust u noch te singen, Maeldegijs?’ ‘Ghi en saecht nye 65man die blider was dan ick, om dat ic leven sal tot morgen.’ ‘Ic 66hoer wel, Maeldegijs, gi waent mit uwen sanc die galge te ont-67gaen. Mer mi verdoeme God, gi en sult te nacht gevangen leg-68ghen in die kercker.’

69Als die maeltijt gedaen was, nam die coninc Maeldegijs bider 70clier ende brochte hem selven in die vangenis ende deden sluyten70 71mit soe veel ysers, twee paerden en haddens niet mogen dragen. 72Doe seide Maeldegijs: ‘Ic seg u, heer coninc, ghi en doet mi ont-73sluyten ende beter herberge hebben, of ic sal u met mijnre crachte 74ontlopen.’ Die coninc seide: ‘Maeldeghijs, moechdi mi nu ont-75gaen, ic geve u te baten alle de inder hellen sijn.’ Doe seide Mael-7576degijs: ‘Heer coninc, scelt mijn borgen dan quijt.’ Die coninc sei-77de: ‘Ic begheer die borgen niet.’ Doe seide Roelant: ‘Heer coninck, 78ick begheer mijn borchtocht quijt te zijn.’ ‘Ende ic mede,’ seide 79Olivier. ‘Om dat Maeldegijs moet in die kercker leggen, so wil ic 80mijn borchtocht quijt wesen.’ Doe seide de coninc: ‘Gi heren, ic 81schelde u vander borchtocht quijt.’ Maeldegijs seyde: ‘Gi heren, 82ic wil u Gode bevelen ende sijn Moeder. Ic wedde, ic sal eer mid-83dernacht mi dese last quijt maken.’ Doe seide de coninc: ‘Quaet 84dief, hoe soudi dat doen oft beginnen? Ic heb u ijmmer ysers ghe-

85noech omghedaen. Ic sal die genoten te nacht den toren doen 86wachten.’86

87Alst tijt was, ginc die coninc slapen, ende die genoten wapen-88den hem ende gingen leggen voer den toren daer Maeldegijs in 89was. Eer middernacht quam, toechde Maeldegijs sijn const van 90nigromancien, so dat die boyen ende alt yser dat hi om sijn lijf 91had, van hem viel. Ende die genoten makede hij slapende seer 92vast, dye den kercker wachten. Ende die doer vanden kercker 93ghinc open ende hi ginc uut totten genoten ende heeftse op mal-94cander gheleyt ende nam haer alre swaerden. Daer nae ginc hi 95ende ontsloet des drossaten camer ende nam mede van coppen, 96scalen ende gout so vele als hi dragen mocht ende ginc na Mon-97talbaen.

98Reinout, die te Montalbaen was, en wist hier niet of dat dit 99sinen oem boerde. Ende als Reinout op een nacht lach ende sliep,99 100dochthem in sijn slaep dat sijn oem Maeldegijs aen een boem was 101ghehangen. Reinout wert van vare wacker ende stont op metter 102haest ende clede hem. Daer na wapende hi hem ende seide in hem 103selven: ‘O goede Jhesu, ic bid u dat gi mijn oem bescermt voir 104enen scandelijken doot.’ Als Reinout dit geseit had, sadelde hi 105Bayaert ende sprancker op ende reet tot Maeldegijs daer hi was105 106ende clopte an die poert. Die portier quam ende vraechde wat hi 107begeerde. Doe seide Reinout: ‘Segt mi, portier, waer is dijn here?’ 108Die portier seyde: ‘Serteijn, ic en weets niet.’ Als Reinout dit 109hoerde, wert hi rouwich ende reet nae Parijs tot hi quam te Mon-110tefaucoen ende sach datter niemant ane en hinck, doer welc sijn110 111hert seer verblijt wert.

112Mettien sach hy tot hem waert comende een mensch so seer 113stenende of hi rechtevoirt gestorven soude hebben. Reinout wert113 114een weynich vervairt ende meende oft die duvel geweest had ende

115seide: ‘Bistu van Gode, seg mi wye gi sijt.’ Doe seide Maeldeghijs: 116‘Ick ben u oem, mer ic sie wel, gi hebt mi heel vergeten.’ Doe sey-117de Reinout: ‘Ic en doe, oem, mer seg mi, ic bids u, waer mede gi 118dus seer geladen coemt.’ ‘Ic salt u seggen,’ seyde Maeldegijs. ‘Oli-119vier hadde mi gevangen ende leyde mi tot coninc Karel. Daer 120swoer de coninc dat hi mi hangen soude. Doe badt ic den coninc 121dat hi mi liet leven tot des anderen dages. Dit beloefde mi den 122coninck. Doe dreef ic solaes ende genoecht. Dit toernde den co-122123ninc ende leide mi in die kercker ende dede mi anedoen seer veel 124ysers; twe paerden en soudens niet gedragen hebben. Oec dede hi 125den kercker wachten vanden xii ghenoten. Nochtans ben ic hem 126ontcomen ende heb hem grote scade gedaen - het vergae soet 127mach - want ic heb den ghenoten haer swaerden genomen ende 128hebse op malcander geleyt. Doe ginc ic in des drossaten camer 129ende nam mede al dat ic dragen mochte ende heb mi selven gela-130den, dat ic qualic sal mogen dragen.’ Doe seide Reinout: ‘Oem, 131naemdi Ogier sijn swaert?’ Maeldegijs seide: ‘Ic en liet niemant 132niet.’ Reynout seide: ‘Oem, dat was quaet dat ghit naemt.’ Mael-133degijs seide: ‘Hadde ic Ogier zijn swaert ghelaten, men souden 134voer den coninck ghewroecht hebben dat ic bi hem ontgaen waer.134 135So soude Ogier daer grote last of gehadt hebben ende verdriet.’ 136Doe hiet Reinout Maeldegijs op Beiert sitten, twelck hij dede. 137Aldus reden si na Montalbaen met groten haest.

138Coninc Karel, die slapen gegaen was ende bevolen had die xii 139ghenoten dat si die kercker wachten souden, dat Maeldeghijs, 140oem vanden vier Heemskinderen, nyet en ontginghe, lagen in een 141vasten slaep. Ende alst dach began te werden, spranc die coninc 142uut sijn slaep ende clede hem. Ende als hi ghecleet was, ghinc hi 143nae den kercker om Maeldegijs vroe te doen hangen. Ende als hi 144bi den toren quam, sach hij sijn baroenen legghende al op enen 145hoep. Doe docht die coninc wel dat Maeldegijs ontgaen was ende

146was rouwich daer om ende riep lude: ‘Staet op, Roelant neve! Wi 147hebben Maeldegijs verloren.’ Met dat de coninc dus riep, worden 148alle die ghenoten wacker. Doe seide Roelant: ‘Help God, wije 149mach ons dus geleit hebben?’ Mettien taste Roelant nae Duren-150dael, zijn goede swaert, ende als hijs niet vinden en conde, wert hi 151rouwich. Ende dander genoten tasten mede na haer swaerden, 152die oec alle verloren waren. Die coninc, dit horende, wert toer-153nich ende seide: ‘Had icken weder, ic souden hangen.’ Ogier ant-154woerde den coninck: ‘Het waer al om niet. Al haddi hem bi die 155galge ende ghi waende dat ghi hem hinct, hi soude u nochtans 156ontgaen ende nemen van u goet dat hem beliefde.’ Doe swoir die 157coninc dat hi hem te Montalbaen niet en soude laten onthouden157 158noch in geen lant, hi en soude hem hangen ende hi soude die 159swaerden daer sulve halen.



illustratie


Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

titels