De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700
(1700)–Anoniem Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekamers en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 in vold, De–
Auteursrechtvrij
[Folio Ii2v]
| |
Stemme. Vanden Antwerschen Ommeganck.I.
GOdt APOLLO vaersen-stichter
Vinder van de Lier en d'Harp,
Geest verquicker, breyen verlichter
Maeckt doch myn verstant nu scharp
Om door Sangh en Rymery
De gesusters dry mael dry
(Die op't altyt-jeughdigh Helicon vergaert)
Met PALLAS sijn, verblydt
(Dat ghy hun hoeder zyt)
Af te beelden naeden aert.
Ach: dat ick na myn lust
Inde bêootsche kust
Mochte (mynen) 3. bis dorst versaen
Met claer castali sap
Om claere-wetenschap
Van hun wesen te ontfaen
O Sangh godinnen
Bestiert mijn sinnen
Om wel met singhen
In 'tlicht te bringhen
Al u roem weerde konst oeffeninghen
II.
CLIO sal ick eerst vertoonen
Dese draecht de faem Basuyn
Met veel goud en lauwerkroonen
Tot Cieraet der Helden kruyn
Want sy soeckt geen ander stoff'
Als der drappre Helden lof
Welckers daeden sy met trotse toonen singht
En maeckt dat hunnen naem
Door 'tschateren vande faem
Spyts de blaem, door d'eeuwen dringht
Ja onbedervelyck
En als ons stervelijck
Maeckt sy (d'Helden) 3. bis door haer sangh
HOMEER op haer versoeck
Beschreef sijn helden boeck
Met den troyschen ondergangh
Doch sy belaste
Den schryver wel vast
Dat hy geen helden
Sou laeten te melden
Om al hun daeden met roem
Te vergelden
III.
MELPOMENE droef al quelen
Geeft somtydts een swaeren-sucht
t'Wyl sy dicht haer treur'ghe-spelen
Maer THALIA speelt de klucht
Sy bemint de vreughde meest
En is altydt bly van geest
Want haer naem oock groenen en bloeyen beduyt
Sy wort van veel bemint
En al wat sy begint
Dat gaet op een lacchen uyt
En de soet EUTERP
Die seer wonder scherp
Is, van sinnen sinnen sinnen en begryp
Bemint met alle vlyt
Constighe redenstrydt
En speelt oock wel op de pyp'
ERATOOS Lietjes
Zyn minnerietjes
Sy spant haer snaeren
Om vreught te paeren
Alser twee liefies in 'thouwelick-paeren
IV.
CALIOOP om d'Hemel 'teeren
Singht den Lof sangh van de goon
Die Orpheus van haer gingh leeren
Daerom heet hy noch haer soon
En d'Hemelsch' URANIA
Volght daer in haer Suster na
Want sy singht des Hemels wonder-heden lof
En wie tot dese maeght
Oprechte liefde draeght
Leydt sy tot des Hemels hof.
'tWyl URANIA singht TERPSICHORE springht
Want het dansen dansen dansen is haer vreught
POLYMNE wel ter tael
Die doet veel soet verhael
Daer 'tgheselschap door verheught
Dees NIMPHEN woonste
Is d'alderschoonste,
Van cruyt en bloemen
Die niet sijn te noemen
Noch al hun konsten sijn niet te vol roemen.
SANS MALFAIRE. |
|