De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 (1700)

De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700

(1700)–Anoniem Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekamers en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 in vold, De– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio Hh2r]
Liedt:
Stemme, Verheve Godtheyt &c. I. NOyt vroyelicker Mey voor desen was Ontlooken voor het Brughsche Vry' Parnass', Het schynt te davr'en van d'Eng'linne keelen, In 'tHemels-zoet en aengenaeme Speelen: Elx Nymphe wyck, Door PEELLAERTS milde jonst, Is bloesem-ryck Van Rym en Reden konst. II. CLIO, om Lauwer-lóven kloeck van aert, Singht yder Helde-daet, door deught gebaert Van ons Apollo, op verheven toonen, Met Hymen' en sijn twee paer Bruylofts Soonen, En dwinght de Faem Te trompen op haer best Syn waerde naem Van't Oosten tot het West. III. EUTERPE voet haer Zuster met de Fluyt, En blaest verblijt een Goddelick geluyt Tot lof en eer van die 'tParnass' doet bloien, En traght in konst al d'ander af te roeien. Met vroom belegh Beklimt sy d''hooghsten trap, Dien swaeren wegh Van groote wetenschap. IV. THALIA brenght het Negentael ten dans, En vlecht haer Bruydegom een Lauwercrans Die onbedervigh sal den roem doen leven, Van al die d'Edele Rymkonst aenkleven Met sulck een drift, Die ondeught vande deught Door reden sift Tot leeringh vande jeught. V. MELPOMENE geciert met Vrede-groen, Om haeren Minnaer vreught en dienst te doen Beschaemt het Nachtegaele tierelieren: Geen arebeyt hoe groot en wiltse vieren, Maer slaet de maet, Op dat 'tParnass' gemeent, Altijdt besaed', In 'tsinghen blijft vereent. VI. TERPSICHORE van elck om't meest besint, Om datse trauw de Musen-rey bemint, (Terwyl'er wordt op d'Harpe toon gesonghen) Al swierende, geeft duysent lichte spronghen Voor d'Eedelheyt, Die met een lief gestrael, En minsaemheyt Vervult dees Reden-zael. VII POLYMNIA met Letter rycke zangh Erhaelt den Hooftman d'Edel vorste-rangh, En vroom en wyse Mannen, die ervaeren Van oude tyden inde Rymkonst waeren, Tot groot vermaeck Van hem, wiens wysheyt waer Verstreckt een baeck Aen de SANTINNE schaer. VIII ERATO, swangher van het liefde vier, Speelt op de Luyt den roem van d'Harpenier, Die voor't Harpye geblaf de Bruyt bescharremt, En vriendelick met wedermin omarremt. En ondervraeght, Hoe datmen konste queeckt, Of vluchtigh jaeght, Daermen haer schande spreeckt. IX. CALLIOPE die danckt den Opperal, Geboghen met een oversoet geschal, En lievelicke se'baer reden-toonen, Voor d'onverdient en overmilde loonen: Die uyt den bron Vlieten van't reden Hooft, 'twelck, als de Zon, Sijn mede lichten dooft. X. URANIA, die vanden Hemel daelt, Joncker Jan Peellaert met haer glans omstraelt En wenscht, dat hy op d'aerd' blyft langhe leven: Oock, dat sijn zaet magh duysent telghen geven, En eel gemoed' Nae Godes wille wast. Met 'thooghste goet, Als hem de doot verrast. AECKT NAE' GODT.

Vorige Volgende