De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700
(1700)–Anoniem Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekamers en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 in vold, De–
[Folio S2v]
| |
Op de Wijse Neptune stilt uw' vreede BaerenI.
Laet PEGASE uw' drift bedwingen,
Schoon g'Hemel-vaerdig' uwe vleugels spryd
Aenhoort CALLIOPE eerst singen
Eer gy soo licht van desen heuvel schyd,
Aenmerckt haer galm, end' siet de Sterren,
Tot heeling' van haer' ruste loose pyn,
Sich haesten, end' schier onder een verwerren
Om t'naest' aen haeren soeten sang te syn.
II.
Hoort CLIO eens rymconstig' melden,
Met eenen swier die d'Hemels treekt naer haer
De vrome daeden van de Helden,
Die haeren galm brengt in het openbaer.
Wyl ERATO schynt te betuygen
Door seker teed'rheydt die haer stemm' heeft in
Een liefde daer de Sielen all' voor buygen
Sy singt, end' sucht al singend om de min.
III.
THALIA can soo aerdig swieren
Dat sy al danssende te vliegen schynt
De danscroon moet haer cruyn vercieren
Terwijl MELPOMENE gestadich quijnt,
Die suchtende schijnt vreugt te bringen
Doordien haer stem med'lijdich uytgeschalt,
Schijnt eenichsints der andre drift te dwingen
Door droef vertell' t'gen' haer ten mont uytvalt.
IV.
TERPSICORE laet d'Harp-slach hooren,
End' met de Ruyspijp' van Euterp' gevoecht,
Weet aerdichlijck te streelen d'ooren,
Soo dat sy jeders Hert end' siel vernoecht.
POLYMNIA door t'geestigh rymen
Loffgalmende ten Hemel opgestiert:
Schijnt jeder schier, die t'hoort te doen beswijmen
Door haere konst soo constig'lijck verciert.
V.
URANIA vol Hemel-zeden,
Vervult de locht door t'ruysschen van haer stem
Sy singt den Hoogsten Sang-gebeden,
Haer mont en galmt niet anders dan van hem,
End' onderdies elck van haer allen
Schoon haere stemm' gelijckelijck sich heft
Doen met het spel haer galmte hooger brallen
Soo dat de vreucht hier t'hoogste top betreft.
AL VLOEYENDE GROEYENDE
B.A. Speeckaert. |
|