De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700
(1700)–Anoniem Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekamers en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 in vold, De–
Auteursrechtvrij
[Folio M2v]
| |
Stemme: Dorothaea nunc laetare,I.
Comt APOLLO, na beneden,
In de Brugsche Zael gestreden,
Met uw Susters, drymaels dry;
Doet, door CLIO, ons bemercken
Der voorleden Helden wercken,
Door haer wyse Poësy,
II,
Wy verbeyden, met verlangen,
de CALLIOPEESCHE sangen
Op de Feest, van't Heyligh Bloet:
'tWyl MELPOMENE de Jooden
Die den Heere deeden dooden,
Ten Tooneele treden doet.
III.
Om de Feeste te verheughen
Sal THALIA hier wel meugen
Voor ons spelen eene klucht:
ERATO het hert verlichten
Met haer luyt, en minne-dichten,
Hier en past geen ongenucht.
IV,
STil, ick voel myn ooren tuyten,
Want EUTERP begint te fluyten;
Myne Ziel is vol van vreught:
Siet TERPSICHORE, al danssen,
Comt gelaen, met Bloeme-cranssen
Tot verciersel vande Jeught.
V,
MAer niet can ons meer vermaken,
Dan de redenrycke spraeken
Die POLIMNIA vermelt:
Als den dagh begint te hellen,
k'Ga URANIA versellen,
Naer het Sterren-rycke velt,
VI,
NEgen Musen wilt, te samen,
Al uw aerdigheyt versamen,
Met Apolloos' wyse-tael;
Om d'Heer PEELLAERTS Lof te vieren,
Kroont hem dan met Lauwerieren,
In de Brugsche Reden-sael.
VERBLYDT IN DEN TYDT, |
|