De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700

[fol. L2r]

Liedt,

Stemme. Aimable Bergere

APollo-den-luyster, en glants vanden Dicht:
Verclaert my het duyster, en open't 'tgesight
Der negen Goddinnen, Dochters van Jupyn:
Die aen onse sinnen, soo Goddelijck sijn:
Dat niet dan met schaemt' en ingebogen hert,
Hun lof, deught, en konsten van ons ghesonghen wert.

EErsuchtighe Clio, u Held-boeck bethoont
Een prickel tot leeren. Melpomene hoont
De blydschap, maer Treur-spel u dighten in houdt:
Eendrachtigheydt leert ghy, die noeyt en verflout.
Maer Thalia's kluchten verheugen den geest,
En bannen het suchten, voor droefheyt sy vreest.

U pype Euterpe verquickt ons 'tgemoet
U Godd'lijcke jonste van fluyt is vol soet
Terpsicor' u Herpe tot dansen ons noot.
Erato door fluyte verweckt die is doot
Als ghy met viole de herten ontsteelt,
Wanneer ghy u deuntiens, soo soetelijck queelt.

CAlliop' u Dighten sijn vol van vermaeck,
Die wy niet en swighten, maer dient ons tot baeck.
Urania, d'Hemel is u ondersoeck,
En Sterren-ghewemel, schrijft ghy in u boeck.
Polymnias reden en een wonder ghelyckt
Waer door sy ons breyn sught, fraykens verrickt.

Op hope leef ick.

Door Jacobus de Waele van Nieupoort.