De Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekameren en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700

(1700)–Anoniem Heliconsche echo, of wêerklank der rymwerken der Nêerduitse redekamers en bezondere konstminners, uitgegalmt op den 9. en 10. mey 1700 in vold, De– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio G2v]
Ghesang van Lier.
[Folio H1r]

I. GHelyck Apol op 't spel van sijne Lierse snaeren Altijt wel roemen mach, en Thetis op de Baeren Van d'Oceaense Water-vloet oock ons edel Rym-konst doet: Die op 'tHipocreens kristal, en d'Heliconse Water-val Eeuwich altijt roemen sal: Om dat daer de Sang-goddinnen Met een nieuwe vreucht beginnen Op 'tgheluyt van Bas, en Veel, Cymbal, en Fluyt Eenen blyden toon te singhen, Doende de Fonteynen springhen Van het Cabalins Gheberght, Daer hun Mars niet meer en terght Met 'tghedommel der Kanonnen Want hy is nu overwonnen: En 'theel Landt ghestelt in rust Door den Vred: die twisten blust En de Rymkonst doet verbreyden, Wie sou van haer liefde scheyden Die Daer door nu wort verweckt Daer de Faam veel Lof van spreckt,

[Folio H1v]
II. IS Clio niet de eerste Sangh-goddin te achten Om dat sy wort genaemt de Vrou der vry gedachten? Daer alle wetenschap uyt vloyt en de kennisse van groyt: Dat is t'gen: men daer van leert, en dient dan Clio niet ge-eert Om dat sy de Konst vermeert: Wat ghenoeghelyck vergaeren Daer men Sangh en Spel siet paeren Om de min van sulcken suyver Sang-goddin: Die in voorspoet baert ghenuchten En in teghenspoet swaer suchten, Voedster vanden Lof en Roem Die ick daerom Clio noem: Want sy altijt d'eersucht minden Wat sy soeckt weet dat te vinden Daer haer Mannelyck verstandt Daer de Konst schijnt ingheplant. Om de selve uyt te wercken En 't vernuft soo te verstercken, Schrijvende: wat is gheschiet Sonder arbeyd: oft verdriet.
III. WAer saghmen meer ghenucht als op Parnas ontdecken Met over blygheschal, en de natuur verwecken: Om aen te horen t'hel Ghesangh dat ons noot en duurt te langh Daer Euterp, Melpomene, de seer Eel Galiope En de schoon Terpsichore. Met de hoogh ghestelde Herpe En het sluyten van Euterpe Naer de maet, daer het ghehoor van toon op staet Samen weten op te passen Dat hun niemand: can verrassen Om te blaemen sulcken spel
[Folio H2r]
Want het gaet te overwel. Dus gheen wonder dat dês saecken Connen jeder een vermaecken Om de aenghenaeme vreught En meest door de groote deught Diemen hier in siet gheleghen Om swaer herten te beweghen Daermen wel op pralen mach 'Tgên sy brenghen voor den dach.
IV. DAt hunne deughden dan op 'thooghste zijn te prijsen Om de soetaerdicheyt kan ick ghenoegh bewysen Daer by, wie 'tSinghen en 'tGhedicht eerst gebrocht heeft in het licht: 'Tis Caliope gheweest vol van blyschap en vol geest, Soomen dat uyt Nazo leest. En Melpomene het quelen Van droef en treurighe spelen Heeft versiert, en op't gheluyt wel ghemaniert Voorghestelt de vaste noten Die daer uyt oock sijn ghesproten, Ghelyck met Euterpe Konst Wort de Goddelijcke jonst Uytghebeldt: om wel te leeren, Wie soud daer med: niet verkeeren En met eenen Lauwer krans d'Eerste vindster vanden dans (Dats Melpomene) bekroonen: Waer uyt dat ick kan betoonen Wat de Sangh-Goddinnen zijn In hun wesen, aert, en schijn.
V. HIer mede wil ick op Eratos kracht eens daelen Daer Sappo veel van schrijft en haer bestel verhaelen Die niet als liefde is gheseyt om haer soet aenminnicheydt, Daer van komt de Vryery, altyt vrolijck, kluchtigh, bly,
[Folio H2v]
Vol van vreught, en melody. Die de veel en luyt hanteerde Daer sy speelsieck med: vereerde Orpheus by het Gheberght van Pegasus, Die sy daer door soo verweckten Dats hun krachten oock ontdeckten By den Vader vande Son Phoebus, en den Amphion t'Gen: de Sangh-Goddinnen saeghen Met ghenucht en groot behaeghen, Denckt hoe elck moest doen haer best In dit Helicons ghewest: Om met sulcken oeffeninghen Van soet spelen, en schoon singhen Te verlusten t'droef ghemoet Dat alleen de liefde doet.
VI. DE ledeloose Galm van d'Echo (die in't wesen Is een onsightbaer Nymph, van den Godt Pan ghepresen Om datse heeft een vremt verschuyl in't hol gheberght, bosch, en kuyl, Seven Hemels toeghewydt, daer Vrania van seyt En beschrijft hun wonderheydt.:) Doet oock haeren weerklanck blycken Op de stem: en die ghelycken By d'Accoort dat vande Musen wordt ghehoort. Daer sy weet de Snaere toetsen En d'eel stemmen naer te boetsen, Op't Geberghte van Parnas Daer Thalia brenght te pas: Hoemen inde Konst moet groyen En de selve vry bemoyen Naer de maet van Sangh en spel Dan gaen alle toonen wel.
[Folio I1r]
Daer de Sanghers op betrouwen, Als Polimnia t'onthouwen Leerelinghen doet verstaen: Om noot buyten maet te gaen.
VII. GRoyende liefde can genoeghsaem al de Rampen Van Mavors krijghs gewelt, en Momus laster-dampen Verduren door haer cracht, hoe t'gaet, liefde houwt de konst in staet Spijt wie dat haer deught bestrijdt gelijck inden Orloghs tijdt Vrije liefd' vreest geenen nijdt: Die met Erghwaan sijn beseten Dat s'hun ingewand: op eten En vergaen, oft doen dat hun is voor gedaen Tot vermaeck van jeders ooren Die de Rymkonst geren hooren Naer stijl en maet afgebeldt Soo t'Brugh: ons heeft voorgestelt. Dats den Lof der Sangh-goddinnen Te verheffen: om te winnen Prijs en Eer voor het beschrijff Van hun Redenrijck bedrijf Als den Rymer in dês: wercken Sijnen jever doet bemercken: Waer VYt hY beWYsen WILt Den Lof Der VrY reDen ghILt.

Vorige Volgende

Ghesang van Lier.

I.

II.

III.

IV.

V.

VI.

VII.