Helikon. Jaargang 2

[p. 144]

Het masker

Ik schrijf steeds met een masker op 't gelaat;
Een masker, lang, naar oude venetiaansche mode
En met een voorhoofd laaggeplaatst,
Gelijkend op een snuit van wit satijn.
Gezeten voor mijn tafel richt ik 't hoofd
Om mij te aanschouwen in den spiegel over mij,
En drie-kwart omgewend, zie ik mij met
Mijn kind'lijk bestiaal profiel dat 'k min.

O mocht een lezer, broeder tegen wien ik spreek,
Door 't bleek en blinkend-witte masker,
Een diepe en trage kus nu komen drukken,
Op 't lage voorhoofd, die zoo bleeke wang,
Om sterker nog op mijn gelaat te prangen
Dat ander hol en geurend beeld.

Valery Larbaud
(vertaling S.)