Helikon. Jaargang 2

[p. 111]

De panter

(naar Rainer Maria Rilke)

Zijn blik is van den drang der staven
zoo moe geworden, langzaamaan;
hij weet niet beter, of er waren duizend staven
en achter duizend staven geen bestaan.

De weeke gang van veerend-sterke schreden
die in zijn kooi de kleinste cirkel slaat
is als een krachtdans, om één middelpunt getreden
waarin verdoofd een groote wilskracht staat.

Zoo nu en dan ontsluiten zich de oogenleden
geluidloos - daarin verdwijnt een beeld stilaan,
gaat door de vastgespannen stilte van de leden
en houdt in 't hart op te bestaan.

Louis de Bourbon