Helikon. Jaargang 2

[p. 112]

Eenzaamheid

(Rainer Maria Rilke)

De eenzaamheid is als een regen.
Zij stijgt vanuit de zee den avond tegen,
uit vlakten, die ver zijn en afgelegen,
gaat zij ten hemel, die haar steeds bezat.
Pas van den hemel valt zij op de stad.

Regent omneer in prille morgenstonden,
als zich ten daag'raad wenden alle straten,
en als de lijven, welke niets gevonden,
ontgoocheld en bedroefd elkaar verlaten;
en als de menschen, die elkander haten,
in 't zelfde bed tesamen slapen moeten:

dan gaat de eenzaamheid met de vloeden...

(Buch der Bilder, Einsamkeit.)

Johan de Molenaar