Handschrift Berlijn mgo 185

[lied 37]

dit is die wyse dat dienden een edel schiltknecht guet al synre waerder vrouwen hi schencten

1   Ic drage in mynes herten groet
een steen verciert mit straelen
dat is heer Jhesus der maegden lief
myns hertsen wonschelgaerden

2   Mer wie mit Jhesus coesen wyl

[p. 134]

 

die moet al laten varen

 

der werlde genoechte ende al oer spyl

 

ende nemen syns brudegoms ware

 

 

 

3   Hi is een suete mynnen bant

 

myns hertsen wonschelgaerden

 

ic willen oec ommers voer alle myne vrende

 

in mynen herten dragen

 

 

 

4   Doer hem soe wil ic laten vaeren

 

oec al die werlt gemeyne

 

hi doncket my alle tyt schoene staen

 

des wynters als inden meye

 

 

 

5   Nyemant en holde sich alsoe cloeck

 

dat hi der werlt betrouwe

 

wie hoere genoechten mit vrouden dient

 

sy sal hem loenen mit rouwen

[p. 135]

 

 

 

6   Laet se dansen laet se spoelen

 

hoer corte genoechte dryuen

 

soe wie heer Jhesus gelaten heeft

 

hem en kan geen heyl beclyuen

 

 

 

7   Addev addev bedriechlicke werlt

 

ic wil nv van v scheyden

 

soe sal ic ewelicke blyde syn

 

nae deser corter ellenden

 

 

 

8   Ick wyl myn hertken breken af

 

mit hameren ende mit tangen

 

ende senden dat Jhesum in syn conyncklicke sael

 

ic hape hi salt vrendelic ontfangen

 

 

 

9   Ick meyne myn lief geuondenhaen

[p. 136]

 

ende stede vrolic blyuen

 

nv moet ic ellendich buten staen

 

wes mach ic my verblyden

 

 

 

10   Hier om en wil ic niet laten af

 

ende geenre droefheit wyken

 

myn lief die is van aerde guet

 

hi en sal my niet beswyken

 

 

 

11   Ick sie myn lief alsoe gedaen

 

der werlt die moet ic steruen

 

ic moet myns selues te mael wtgaen

 

sal ic syn hulde verweruen

 

 

 

12   Trybelacie is hier der mynnen spul

 

daer in wil ic my verbliden

 

doer hem soe wil ic dragen last

 

ende hem getrouwe blyuen

[p. 137]

 

 

 

13   Den wech den heuet hi voer gegaen

 

den wil ic auerliden

 

soe wie myn lief nauolgen wil

 

die moet volstandich blyuen

 

 

 

14   Hi is een suete mynnen bant

 

myns hertsen wonschelgaerden

 

ic hebben oec voer myn hoechste lief

 

in mynen syn gelaeden

 

 

 

15   Doer hem soe wil ic laten vaeren

 

begeerte mennyger leye

 

hi is ene rose die allewege bloeyet

 

des wynters als inden meye

 

Amen