Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Herr Gott, dein Göttlich Wort. Oft op. Durch Adams fal ist gantz ver. Oft op Freuet euch, freuet euch in dieser zeit. Oft op die naeuolghende melodye. ICk dancke mijn God, die my den tijt,
| |
[Folio 110v]
| |
 Al hier heeft laten leuen:
Dat my zijn woort breedt ende wijt,
Tot salicheyt wort ghegheuen:
Hier wt is claer, en openbaer,
Wie ghelooft van herten gronde:
Aen Jhesum Christ, die recht Godt is,
Hem is vergheuen sijn sonde.
Dit Ghelooue biddick o Heere fier,
Wilt my wt ghenade schencken:
Verlaet my niet, verhoort my schier,
Op dat ick dijns mach ghedencken.
Sy zijn verhoort, vry onghestoort,
Die hun tot u hier keeren:
Ghy spreeckt clopt aen, Ick opdoe zaen,
En wil den Sondaer leeren.
| |
[Folio 111r]
| |
Ick hope in Godt en vertrouwe siet,
Dewijl ick ben int leuen:
Sijn woort troost my, dat ick flauwe niet,
Sijnen Gheest sal hy my gheuen.
Die my hout reyn, hier in dit pleyn,
Dat ick niet af en valle:
Hy is altijt, mijn troost subijt,
En helpt zijn gheloouighe alle.
Ick bidde mijn Godt van herten gront,
In dit dal der elenden:
Dat hy wil zijn woort, in mijnen mont,
door synen Gheest vry senden:
Waer door ick snel, den duyuel fel,
Mach ganschelijck ontstrijcken,
Als my staet by, Sijn woort seer vry,
So moet den vyant wijcken.
Wat helpt ons ghelt, en alle pracht?
Wan wy zijn woort niet creghen:
Die gansche weerelt met al haer macht,
En weten gheen rechte weghen:
Maer Godes Soon, doet dit seer schoon,
Door zijn lijden en steruen:
Waer door wy zijn, verlost van pijn,
En sullen zijn rijcke eruen.
Hy heeft ons zijn Sone ghenadich goet,
Gheschoncken, die waren verloren:
Der ghenaden croone, aent cruyce bebloet,
Versoent des Vaders toren:
Also heeft Godt, door zijns Soons lodt,
| |
[Folio 111v]
| |
Vernieut dat was verdoruen:
Sonder syn schult, heel door ghedult,
Is hy voor ons ghestoruen.
Ick bidde noch eens, in desen thoon,
Wilt my daer in verhooren:
Deylt elcken mensch u ghenade schoon:
Die noch hier doolen, verlooren:
Duert woorts verstant, maeckt hun bekant,
Den rechten wech der sielen:
Haer weghen went, sy sijn verblent,
Den duyuel wilse vernielen.
Tmoet al vergaen, als Hoey en Zant,
Wat hier die menschen groot achten:
Tgaet oock te niet, wat menschen hant,
Versiert, en drijuet met machten.
Godts woort alleyn, blijft eewich reyn,
En sal vast blijuen cleuen:
Die hier by blijft, wort recht verstijft,
En heeft dat eewich leuen. Amen.
FINIS. |
|