Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm, CXLVII. Laudate Dominum quoniam bonum.

Is eene dancksegghinghe voor alle tijtelijcke, ende gheestelijcke gauen, ende principalijck, dat Godt sijnder Kercken sijn woordt ghegheuen, ende den rechten Godsdienst daerin gheordineert heeft.

Op de wijse: Es seind doch selig alle die. Oft op den C XIX. Psalm.

LOeft Godt den Heere wel en reyn,
Godt lof te singhen is costlijck feyn,
Tis seer schoon hem lof te singhen:
De Heer optimmert Jherusalem wel,
En die veriaechde van Israel,
Sal hy wederom tsamen bringhen:
Hy maeckt ghesont, en gheneest die fijn,
Die een ghebroken hert hebbende zijn,

[fol. 188v]

 

Hy verbindt hun oock haer wonden:

 

Hy telt oock de Sterren van groot ghetal,

 

Ende hy noemt die met naemen al,

 

Van hem worden sy al gheuonden.

 

 

 

Geheel groot is onsen Heere gheacht,

 

Wtnemende groot is zijn cracht, en macht,

 

Sijn verstandt is sonder ghetalle:

 

De Heer heft op die verootmoedicht weerdt,

 

En hy stoot de Godloosen ter eerdt,

 

Oock de hoouaerdij ouer alle:

 

Tot Gods lof singt seer fraey, en schoon,

 

Al deen om dander, met soeten thoon,

 

Lofsingt hem tallen tijde:

 

Met Harpen onsen lieuen Godt,

 

Die bedeckt den Hemel sonder spodt,

 

Met de wolcken breedt, en wijde.

 

 

 

Hy gheeft reghen ten bequamen teijdt,

 

Ons te goed heeft hy deerd bereijdt,

 

Tghers wast schoon op de berghen:

 

Den Beesten gheeft hy hun voetsel zaen,

 

Den ionghen Rauen die hem roepen aen,

 

De voghele sorghen niet voor merghen:

 

Aen sPeerdts sterckt, en heeft hy geenen lust,

 

Noch behaghen (al zijnse wel toegherust)

 

Aen yemandts beenen ofte crachte,

 

Maer hy heeft een seer goet behaghen,

 

Aen die soo hem vreesen tallen daghen,

 

En die op zijn goetheyt wachten.

 

 

 

Iherusalem den Heere doch prijst,

[fol. 189r]

 

O Zyon uwen Godtlof bewijst,

 

Hy maeckt vast, uwer poorten grendel:

 

En ghebenedijt u kindren daer in,

 

Hy gheeft u Palen vreed, met ghewin,

 

En hy versaedt u vanden Hemel:

 

Met die alderbeste Terwe voorwaer,

 

Hy seyndt zijn reden op daertrijck claer,

 

En zijn woordt laet hy snel loopen:

 

Hy gheeft den Sneeu glijck Wollen fijn,

 

Glijck Asschen, alsoo stroeyt hy den Rijm,

 

Ouer al, met grooten hoopen.

 

 

 

Glijck Brocken, so worpt hy den Hagel stout,

 

Wie can daer blijuen voor zijnen vorst cout?

 

Maer als maer eens spreeckt de Heere,

 

Soo versmilt het al, en ras het verswindt,

 

En als hy laet waeyen zijnen windt,

 

Soo ontdoeytet, ras, en seere,

 

Hy laet Jacob weten zijn woert slecht,

 

En den Israel zijn ordeelen, en recht,

 

Altemael, door zijnen name,

 

Tselfst laet hy den Heyden niet worden condt,

 

Noch en laet hun niet weten van zijnen bondt,

 

Heer uwen wil gheschiede, Amen.

 

 

 

Lof eer en prijs met soeten thoon. etcetera. 5.