Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm. CXLIII. Domine exaudi orationem meam.

Is een ghebedt, dat God de sonden vergheven, ende ons hert inde bangicheyt vertroosten, ende nae syn woordt ons leyden, ende alle valsche Leeraers (die ons erghens anders dan op de ghenade Godts wijsen) keeren ende weeren wille.

Op de wijse. O Herre Gott begnade mich. Oft op den LI. Psalm.

VErhoort mijn ghebedt, o Heere Godt,
En vaet mijn bidden inde noodt,
Om uwer waerheyt wille,
Wilt mijn begheerte veruullen:
En oock om uwe rechtuaerdicheyt,
Gheeft my doch antwoorde in mijn leydt,
En betreckt doch niet int rechte,
Noch vecht niet met my uwen knechte,
Want daer en leeft gheen, die voor u aenschijn,
Mach eenichsins rechtuaerdich zijn:
Helpt Heer, want de vyandt veruolcht mijn siel,
En mijn leuen hy my nemen wil,
En hy treedt my gheheel te gronde.

Hy sedt my inde duysternis,

[fol. 184v]

 

Glijck de dooden op der wereldt ghewis,

 

Mijnen gheest die is benaudt seere,

 

En mijn hert te ontstelt noch meere:

 

Ick ghedencke aenden voorleden tijdt,

 

En peyse, op uwe wercken wijdt:

 

Oock van het doen uwer handen,

 

Daer sal ick af spreken sonder schande:

 

Ick breyde mijn handen wt tot u,

 

Mijn siel die is soo dorstich nae u,

 

Als verdroochde eerd: dies my verhoort,

 

Mijnen gheest vergaet: Heer helpt my voort,

 

En wilt u voor my niet verberghen.

 

 

 

U aenschijn van my doch niet en wijck,

 

Op dat ick den ghenen niet word ghelijck,

 

Die nederwaerts inden pudt varen,

 

Daerom wilt my Heer bewaren:

 

Laet my vroech u bermherticheyt

 

Hooren, in mijnen noodt en leydt,

 

Want Heer in u ick seer hope,

 

Daerom maeckt my den wech Heer open:

 

Op den welcken dat ick sal gaen voordaen:

 

Tot u ick mijn siel opheffen gaen,

 

Drom van mijn vyanden verlost my,

 

Want mijn toeulucht Heer Godt zijt ghy,

 

Daerom leert my doen uwen wille.

 

 

 

Want ghy mijn Godt sult my bystaen,

 

Uwen Gheest sal my leyden op de rechte baen:

 

En oock om uwen naem Heere,

 

Verquickt my doch ras en seere:

[fol. 185r]

 

En vuert mijn Siel wt den druck en leydt,

 

En dat om uwe rechtuaerdicheyt,

 

Mijnen vyandt vernielt doch seere,

 

Door u goetheyt wilt hem van my keeren:

 

En vernielt oock al die ghene snel,

 

Die mijn siele aendoen groot ghequel,

 

Want ick ben uwen knecht alle teydt,

 

O Heer het volck dat gheuanghen leydt,

 

Verlost, en die u aenroepen.

 

 

 

Eer sy den Vader en den Son. etcetera. 4.