|
| |
Psalm CXIX. Beati immaculati in uia.
Is doorgaens een Ghebedt, dat ons Godt in sijn woort, ende ghenade leyden wille, ende dat hy de vyanden des woordts wille keeren, want het woordt is den edelen schadt, daer wy troost, leeringe, ende onderwijsinge af hebben.
| |
Op de wijse. Ewiger Vatter im Himmelreich. Oft op Hertzog Ernst es. Oft op: Ach unser Vatter. Oft op: O Mensch bewein dein sunde grosz. Oft op. Hilff Herre Gott dem deinem Knecht. Oft op de naeuolghende melodye.
| |
| |
Het zijn doch salich alle die,
Int recht ghelooue wandlen hier,
En in de Wet Gods des Heeren:
Sij zijn oock salich al tsamen,
Die zijn gtuygnis voor ooghen hebben,
En van herten die begheeren:
Dan alle die quaetdoenders zijn,
Die gaen niet glijck Gods kindren fijn,
Noch op zijnen wech hun niet houden,
| |
| |
Ach Heere Godt van hemelrijck,
Ghy hebt beuolen neerstelijck
O Godt dat allen dleuen mijn,
Ghestelt word dat het u behaghe fijn,
Om te houden uwe Rechten:
Dan en sal ick niet ter schanden gaen, .
Als ick gheheel neerstlijck siene aen,
Drom danck ick u met heerlijckheyt,
Van u recht uwer rechtueerdicheyt,
Dwelck ghy my leert met maten:
Want ick wil u rechten houden wel,
Daerom met u genaed compt tot my snel,
En wilt my niet teenemael verlaten.
Waer betert hem doch een Jongelings aert?
Oft zijn wech? dan als hy hem seluen bewaert,
Ick heb u van gheheelder herten mijn,
Ghesocht heer, en laet my tot gheenen termijn,
| |
| |
So heb ick oock uwe woorden fijn,
Verborghen in dat herte mijn,
Op dat ick voor u niet en sondghe,
Dies sy ghebenedijt Godt de Heer:
Door u gnad, en goetheyt my doch leert,
Dat ick uwe rechten mach vinden.
Nu heb ick met den Lippen mijn,
Alle rechten van uwen Mondt fijn,
Vertelt, en wilse beroemmen:
Inden wech van u ghetuygnissen Heer,
Met lust te wandelen heb ick meer,
Dan aen aller werelt rijckdomme:
En wat ghy beueelt dat spreeck ick alleyn,
Want smenschen geboden: en syn geensins reyn,
Daerom sien ick op uwen pade:
Nae u rechten lust my inder stil,
En u woordt ick niet vergeten en wil,
En verleent my maer u ghenade.
Lof eer en prijs, met soeten thoon,
Sy Godt den Vader ins Hemels troon,
Ghesonghen van herten ter deghe:
Den Salichmaker Christo synen Soon,
Die leere ons synen wille doen,
Door hem hebben wijt al vercreghen:
Den heylighen Gheest oock diesghelijck,
Die sterck ons in zijn Hemelrijck, ..
En drijue ons recht so te samen,
Dat wy Christum der ghenaden schadt,
| |
| |
Ter salicheyt vinden in Godts woort pladt,
So wie dat begheert die spreeck Amen.
| |
Een ander Compositie vanden C XIX. Psalm. Op de wijse. O Herre Gott begnade mich. Oft op den LI. Psalm.
SAlich zijn sy die stijff op de baen,
In Godt des Heeren gheboden gaen,
En zijn ghetuyghenissen achten,
Die die soecken met hun herten crachten:
Die en doen geen quaet, maer gaen op sheeren padt,
En sy achten hooch syn geboden pladt,
Heer wilt my in u vaen so stouwen,
Dat ick u Rechten mach onderhouwen:
En als ick aenmercke uwen wedt zaen,
Dan en sel ick niet te schanden gaen, :
Dies van rechter herten loeff ick u,
Leert my u Rechten, verlaet my niet nu,
So wil ick u verbondt onderhouden.
Onstraffelijck gaet een Jongelinc stoudt,
Als by hem nae uwe woorden houdt:
Tuwaerts staen alle mijn ghepeysen:
Laet my van u gheboden niet deysen:
Mijn hert uwe woorden bewaert seer,
Op dat ick voor u niet sondighe meer,
Uwe Rechten wilt my doch leeren,
Uws mondt recht vertellen die lippen mijn,
U Ghetuygnissen mijne rijckdom zijn,
| |
| |
En ick spreeck van uwe gheboden gherust,
Tot u verbondt heb ick grooten lust,
Uwer woorden ick niet en vergete.
Doet goet uwen knecht, laet my leuen,
Wilt mijnen ooghen tghesicht gheuen
Aen uwen Wedt de wondren te sien:
Ick ben eenen Gast onder die lien:
Verborgt u gheboden niet voor my,
Mijn Siel verlangt nae u Rechten vry,
De hoochmoedghe haet ghy wttermaten,
Ghy veruloeckt, die uwen Wedt laeten:
Verlost my van schanden, want ick bewaer
U ghetuygnissen: de Princen allegaer
Die sitten en spreken teghen my:
Maer u knecht spreeckt: van u rechten vry,
U ghetuygnissen syn mijn Raetslieden.
Mijn Siel leyt by nae int stoff versmoort,
Bequickt my naevolghende u woordt,
Leert my uwe Rechten ter deghe,
Wijst my uwer gheboden weghen:
Dat ick mach wtroepen u wondren fijn,
Mijn Siel versmacht van druck, en pijn,
Sterckt my nae u woorden Heere,
Valsche weghen wilt van my keeren:
Gundt my uwen Wedt: Ick heb den wech nedt,
Van u waerheyt, en recht voor my gsedt,
U getuygnissen laten my niet in schandt,
In u gheboden wech loop ick dan vaeliandt,
Als ghy vertroost hebt mijn herte.
| |
| |
Den wech van u rechten leert my o Heer,
Oock leert my uwen Wedt bewaren seer,
Om dien te houden mijn hert breyde,
Op den wech uwer gheboden my leyde:
Tot uwer ghetuygnissen mijn herte poog,
En niet tot giericheyt: keert aff mijn oog,
Datse niet sie nae onnutte saken,
Laet u woort my leuendich maken:
Uwen knecht u gheboden vast houden leert,
Ick vrees u: van my de versmaetheyt keert,
Want u Rechten, zijn lieflijck, en goet,
Ick begheer u gheboden met hert, en moet,
U rechtuaerdicheyt die bequicke my.
Laet my u ghenaed toecommen seer,
En u hulpe, nae u woorden o Heer,
Dat ick mijn beschimper mach antwoorden,
Want ick verlaet my op u woorden:
Dwoordt der waerheyt en neemt niet slecht,
Van mijnen mondt: ick hoep op u recht,
U Wedt wil ick houden eewlijcken,
Daerom wandele ick vrolijcken:
Want u gheboden soeck ick, en ick sal
Voor Coninghen spreken, u ghetuygnissen al,
Tot uwe gheboden heb ick grooten lust,
Ick hebse lieff, mijn handt is toegherust,
Om u rechten te ghebruycken.
Aen u knecht gedenckt, en aen u woordt,
Op dwelcke ick altijts hope voort,
In dallendicheyt is dat mijn troosting,
| |
| |
Want u woort is mijn verquicking,
De Spotters die hebben my seer bespodt,
Om dat ick niet en wijck van u ghebodt,
Ick gdenck aen u oordeel van voertijden,
Daerom word ick ghetroost en blijde:
Ouer de Godloosen heb ick verdriet,
Die uwen Wedt laeten, oock zijn mijn Liedt,
Al uwe Rechten in het huys mijn,
Ick ghedencke snachs aen uwen naem fijn,
Ende uwen Wedt ick houde.
Dat ick u beueel houde, datz mijnen schadt,
Ick segge Heer: dats mijn Erfgoet gladt:
Ick smeeck voor u aenschijn van herten,
Door u gnad verlost my van smerten:
Tot u ghetuygnis mijn voeten ick keer,
U gheboden te ouden haest ick my seer,
De Godloosen my beroouen,
Maer u Wedt die heb ick voor ooghen,
Snachs ben ick, om u te dancken bereydt,
Voor de rechten uwer gherechticheyt,
Ick houd my tot die, so u vreesen seer:
Deertrijck is vol van u goetheyt Heer,
U verbondt wilt my doch leeren.
Doet goet uwen knecht, Heer nae u woort,
Leert my goede seden, en u kennisse voort,
Want u gheboden die houd ich:
En eer ick werdt verootmedicht,
So doelden ick/ maer nu houd ick my
Aen u woordt, want goedertieren zijt ghy,
| |
| |
De stoute die loeghenen versieren:
Ick houd u ghebodt goedertieren:
Hun herte dat is dick ghelijck het vedt,
Maer ick heb lust aen uwen Wedt,
Tis my lieff dat ghy my hebt ghecastijdt,
De Wedt uws mondts is my lieuer altijdt,
Dan veel stucken Goudts oft Siluers.
U handt heeft my ghemaeckt o Heer,
Wijst my in uwer gheboden leer:
Sy aensien my die u vreesen,
En sy zijn dies verblijdt ghewesen:
Ick weet Heer dat u ordeelen zijn recht,
Ghy hebt my oock verootmoedicht slecht,
U ghenade die moet mynen troost zijn,
U bermherticheyt is myn leuen fijn:
Want ick hebbe lust tot uwen wedt,
Laet den stouten in schand worden ghesedt,
Die my met loeghenen onderdruckt:
Mijn hert onder u Rechten hem buckt,
Op dat het niet comme ter schanden.
Nae u salicheyt mijn Siele verlanct,
Ick hoep op u woordt: en mijn ooghen cranck
Seggen: wanneer sult mijn troost syne?
Ick ben glijck een Flesch inden rijme:
U rechten ick niet en verghete slecht,
Wanneer wilt ghy tvonnis wtspreken te recht,
Ouer de stoute die my so veruolghen,
En die voor my so Kuylen doluen:
U geboden syn waerheyt: en sy veruolgen my,
| |
| |
Met loegnen, daerom helpt my doch vry,
Want sy hebben my vernielt by nae,
Verquickt my doch Heer door u genae:
Uws mondts ghetuyghenis ick houde.
U woordt blijft eewich glijck den Hemel,
U waerheyt die duert oock eewelijck wel,
Deertrijck blijft oock vast staende voort,
Alle dinghen u dienen, nae u woordt:
Had uwen Wedt my gheenen troost ghedaen,
So waer ick in mijn allendicheyt gaen,
Uwen beueel vergeet ick nummermeere,
Want ghy verquickter my met seere:
Ick hoor u toe, daerom Heer helpt my,
Uwe gheboden die soeck ick vry,
De Godloos die wacht, dat hy my scheynd,
Aller dinghen heb ick ghesien een eynd:
Maer u ghebodt dat duert eewlijcke.
Heer, ick beminne seer uwen Wet,
Ghy maeckt my oock wyser daer met,
Dan mijn vyanden allgelijcke,
Want hy is mijn schadt eewlijcke:
Ick weet meer, dan all mijn leeraers fijn,
U ghetuygnissen mijn redene syn,
Ick can oock meer dan de oude,
Want uwe gheboden ick houde:
Mijne voeten van het quaet doch keert,
U woorden en Rechten, die my doch leert,
En vercondicht die my nu ghewis,
Sueter dan hoenich, u woordt my is,
| |
| |
Drom haet ick alle valsche weghen.
U woordt dat is mijnen voeten een licht,
Ick sweer tonderhouden u rechten slicht:
Ick ben verootmoedicht seere,
Verquickt my nae u woordt Heere:
Hebt behagen aen doffrandt van mijnen mondt,
En uwe rechten doet my die condt
Mijn Siel in mijn handen ick draghe,
Uwen Wedt vergheet ick tgheenen daghe:
De Godloosen legghen my stricken veel,
Maer ick dole niet van uwen beueel,
Mijn eewich Erfgoet, u ghetuygnissen zijn,
Sy zijn de ghenuechte van therte mijn,
Om u Rechten te voldoen, ick my neyge.
Tquaet volck ick haet, ic heb lieff uwen wet,
Ghy zijt mijnen Schilt, op u hoep ick net:
Ghy boose wilt van my wijcken,
Godts gheboden wil ick houden alglijcke:
Door u woordt leeff ick, sonder eenich verdriet,
Om mijn hoep wil, laet my ter schanden niet,
Maer gheneest my doch met lusten,
Want op u recht ick vastlijck ruste:
En die u rechten Missen tonder treedt,
Hun bedroch is niet dan lieghen breedt:
Glijck vuylnis worpt ghy de Godloosen wt,
Ick vreese dat myer af beeft de huydt,
En ick verschrick voor uwe rechten.
Ick houd u rechtuaerdicheyt, en u recht,
En geeft my niet wech, beschermt uwen knecht,
| |
| |
Troost my, laet de stoute, en coene,
Gheenen ouerlast ouer my doene:
Mijnen ooghen verlangt nae u salicheyt,
En nae dwoort uwer rechtuaerdicheyt,
Onderwijst my uwen knechte,
U ghetuygnis beken ick te rechte:
Die tijdt dat de Heere daer toe doet,
Want sy hebben verschuert uwen Wedt goet,
Drom bemin ick u ghebodt bouen Goudt,
Alle uwe gheboden ick stracx houd,
En ick haet alle valsche weghen.
U ghetuyghenissen seer wonderlijck zijn,
Daerom onderhoudtse mijn Siele fijn,
U woordt dat doet vruechd bewijsen,
Den eenuoudighen maeckt het oock wijse:
Mijn mont doen ick open, en begeer u gebodt,
My verlangter oock seer nae sonder spodt,
Keert tot my, so ghy plaecht te doene,
Totden ghenen die u naem beroemen:
Donrecht en laet niet comen ouer my, ..
Maect my vande vermetenheyt vry,
Laet ouer u knecht lichten u aenschijn,
Daerom mijn ooghen vol waters syn,
Om datmen niet houdt uwen wette.
Heer ghy zijt rechtuaerdich: en u getuygnis,
Ooc u waerheit hebt ghi geboden gwis:
Den yuer my ter doot gaet eeten,
Om datse al, u woordt vergheeten:
U woordt dat is seer vierich certeyn,
| |
| |
U knecht heeft dat lieff: veracht, en cleyn
Al ben ick: van u gboot ick niet wijcke,
Want u rechtuaerdicheyt duert eewlijcke,
Uwen wedt is waerheyt: en ancxt en noodt,
Die hebben my gheraeckt schier totter doodt,
Maer ick heb lust aen uwe ghebodt,
U ghetuygnis blijft eewich sonder spodt,
Onderwijst my so sal ick leuen.
Ick roep van herten verhoort my Heer,
Uwen bondt ick houd, en roep tot u seer,
Helpt my, want ick houde ghewisse,
Alle uwe ghetuyghenissen:
Ick come vroech en ick krijsche dick,
Ick hoep op u woordt: vroech ontwaeck ick,
Om van uwe woorden te spreken:
Wt ghenaden aenhoort mijn ghebreken:
Nae uwe rechten bequickt my vry,
Mijn veruolghers die willen stracx aen my,
Sy syn ver van u wedt, maer Heer ghi zijt nae,
U geboden syn waerheyt: oock ick wel verstae,
Dat ghy eewlijck u gtuygnis gfondeert hebt.
Aensiet mijn allendicheyt, en verlost my,
Want uwen wedt ick niet vergheet vry,
Verlost my, en voert myne sake,
Door u woordt wilt my leuendich maken:
De salicheyt is by den Godloosen niet,
Sy en achten oock uwe rechten niet,
Heer groot is u ontferming,
En u rechten zijn mijne verquicking:
| |
| |
Mijn vyanden syn veel, nochtans blijf ick Heer,
By u getuygnissen: het quelt my seer,
Dat niemandt nae u gheboden en hoort,
Niet dan enckle waerheyt, en is u woordt,
Uws Rechtz rechtuaerdicheyt duert eewlijck.
Sonder oorsaeck de Princen veruolgen my,
Mijn hert door u woorden, verschrickt is vry,
Door u woordt crijg ick so vruechd ter deghe,
Al oft ick eenen goeden buedt kreghe:
Ick haet de loegnen, maer bemin u Wedt,
Ick loeff u oock sdaechs seuenmael nedt,
Grooten vreed hebben sy oock daer inne,
Heer op u salicheyt ick vastelijck wacht,
En uwe gheboden ick seer hooch acht,
Mijn Siel u ghetuygnis bemindt seer,
Ick houd u ghebodt, en ghetuygnis Heer,
Want voor u syn alle mijn weghen.
Laet mijn claghen voor u comen Heer,
In u woorden onderwijst my seer,
Nae u woordt wilt my beurijden:
Mijn mondt loeft u tallen tijden,
Ghy leert my uwe rechten fijn,
Mijn tonghe spreeckt vande woorden dijn,
Want recht syn alle dijn gheboden,
Staet my by mijn Heer, en Godt:
Heer my verlangt nae u salicheyt,
U wedt is mijn lust, en vrolijckheyt,
Laet mijn Siel leuen, op datse loeff u,
| |
| |
Ick ben glijck een verdoelt Schaepken nu:
Soeckt my: u gbodt ick niet verghete.
Eer sy den Vader en den Son. etcetera 4.
|
|
Auteursrechtvrij
