|
| |
Psalm. CXV. Non nobis Domine, non nobis.
Is eene leeringhe, dat wy alleen op Godt, ende op sijne ghenade souden betrouwen, ende dat wy al ons vertrouwen op eenighe creatueren souden laten varen, want hy can alleen helpen, ende gebenedijden, ende dat wilt hy principalijcken aen sijne Kercke bewijsen.
| |
Op de voorgaende melodye.
NIet ons, niet ons o eewigher Heer,
Maer uwen name gheeft die eer,
Om uwer goetheyt, en trouwe:
Waerom souden wy syn der Heyden spodt?
Dat sy souden segghen: waer is nu hun Godt?
Tselfst moeste ons al gherouwen.
Want onse Godt inden Hemel is,
Hy maeckt al wat hem ghelust ghewis,
Daer die ander Goden ghesneden zijn,
Wt Siluer en Goudt, vande menschen fijn,
Sy hebben monden maer en spreken niet,
| |
| |
Hebben oock Ooghen, maer sy en sien niet,
Sy hebben Ooren maer en hooren niet,
Sy hebben Nuesen, maer en riecken niet,
En tis hun een faulte gheheele,
Datz hebben Handen maer en grijpen niet,
Datz hebben voeten maer en gaen geenen treedt,
Datter gheen spraeck en comt wt hun keelen:
Die sulcke maken, die zijn also oock,
En die op hun lieden hopen oock:
Maer Israel ende oock Aaroon,
En die den Heere vreesen schoon,
Die hopen op den Heere mildt,
Want hy is hun bystandt, en Schildt,
De Heer die gedenckt aen ons gnadelijck,
En hy sal ons oock seegnen eewelijck,
Hy sal seegnen, dat huys Israel schoon,
En hy sal oock seegnen, dat huys Aaroon,
Oock alle die aen hem gheloouen,
Hy sal oock wel seeghenen die al,
Die den Heere vreesen overal,
Sy zijn dan oock cleyn, oft oock groot,
Een betre mate sal de Heer Godt,
Tot desen seeghen noch daer toe doen,
Op u, en uwe kinderen schoon,
Die de Heer geseegendt heeft dat zijt ghy:
| |
| |
Door welcken den Hemel, en deerd staet vry,
Den Hemel bouen alle Hemelen zaen,
Is eewelijck den Heer ghehoorsaem,
En deerde den menschen kindren,
De dooden die en sullen u o Heer,
Niet louen gheensins nummermeer,
Noch die daer varen onderwaerts,
Inde stille beneden waerts,
Maer wy die syn te louen bereydt,
Den Heere inder eewicheyt,
Den Heere Godt in het Hemelrijck,
Godt Vader, en Godt den Soon diesglijck,
En Godt den heylighen Gheeste:
Den machtighen Heere Zebaoth,
Die ons wilt helpen wt allen noodt,
Lof, prijs, en eer ick leeste:
O heylich beghinsel, ende eyndt,
U Godlijcke gnad, niet van ons weyndt,
Maeckt dat wy wandlen in uwe straet,
En dat ons die sond die Siel niet en schaet,
So wie dat begheert, op dese eerd,
Die spreeck Amen: Wy vercrijghen ons begeert,
|
|
Auteursrechtvrij