Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de naevolghende melodye. Heer Godt alleen ick op u betrou,
Laet nu, Mij niet ter schanden werden:
Verlost my doer u rechtueerdicheyt,
Wt leydt, En van sonden hier op eerden:
| |
[Folio 98r]
| |
 Keert uwe oorren doch tot my,
Helpt my gheuangnen en armen:
Sijt my een stercke Heere vry,
Dat my mijn vleesch niet en verley,
Mijn catiuicheyt wilt ontfermen.
Om te helpen biet ghijt my selfs an,
Hoe can,
Ick sulcks teghen u verdienen:
Ghy zijt mijn Borcht, en mijnen Hoecksteen,
Anders gheen,
Daer nae wilt my daglijcx doen haecken:
Helpt my wt der Godloosen handt,
Vanden Tyrannen onrechte:
Ick verlaet my op uwen bystandt,
| |
[Folio 98v]
| |
Dies o Godt, biedt my aen u handt,
Mijn hert maeckt sterck, stoudt, slechte.
Heer in u heb ick mijn hope ghesedt,
Ghy hebt,
My ghebrocht wt smoeders lijue,
Daer wt hebt ghy my ghetrocken Heer,
Dies te meer,
Mijn beroemen van u sal blijuen:
Een wonder ick voor veel liedens bin,
Nochtans zijt ghy noch mijn Sterckte:
Gheeft my o Godt in mijnen sin,
Dat ick u voortaen prijs en bemin,
Laet de vyandt uwen bystandt mercke.
Verworpt my in mijnen ouderdom niet,
Oft als te niet,
Vergaen zijn alle mijn crachten:
Want mijn vyanden die maken hun reedt,
Om hun leedt,
Teghen my te wreken met machten:
Op mijn Siel slaen sy seer goed acht,
En meynen Godt heeft my vergheten:
Dies segghen sy: grijpten aen met macht,
Wy sullen hem nu wel hebben te pacht:
Maer de victorij wordt u toeghemeten.
Daerom Heer en zijt van my niet wijdt,
Het is tijdt,
Haest u om my te hulpen:
Al mijn vyanden worden beschaemt nu,
Heer door u,
| |
[Folio 99r]
| |
Aen my so ionck en wulpse:
Die mijne Siel so teghen zijn,
Met schandt sult ghyse ouerdecken:
Sy soecken al dat ongheluck mijn,
Hun aenslach en hun voornemen fijn,
die com op hun hals, en necke.
Want Heer ick wacht alleen op u,
Aensiet nu,
Dat ick uwen name prijse:
U rechuaerdicheyt tot alder stondt,
Mijnen mondt,
Bekendt, en sulcks wilt bewijsen:
U salicheyt ick niet vertellen en can,
U macht die wil ick vercondghen:
Voor my heb ick u rechtuaerdicheyt,
Daer op verlaet ick my altijt,
En op u worp ick mijn sonden.
Ghy hebt my van ioncks op gheleert,
Op deerd,
U wonderlijckheyt te vercondghen,
In mijnen ouderdom woont by my,
Gheel vry,
So sal ick tot den kindts kindren,
En tot die, so noch toecomende zijn,
U macht vercondighen seere:
U rechtuaerdicheyt is hooch en gendt,
Ghy doet groot dinghen, dien diet bekendt,
Wie is u ghelijck, o Heere?
| |
[Folio 99v]
| |
Veel ancxt en noodt moet ick sien Heer,
Ghy laet meer,
Met veel sorghens my beproeuen:
Doet my doch Heer hier in bystandt,
Met u handt,
Door allen ongluck wilt my voeren:
Hoe diep dat ick lig inde eerd,
Noch gheeft ghy my dat leuen:
Sonder u is smenschen hulpe teer,
Ick waecht alleenlijck op u Heer,
Wilt my die victorie gheuen.
Al lig ick in sonden vreesen groot,
Oock in nodt,
Noch vertroost ghy Heer my weder:
Ghy maeckt my groot seer wonderlijck,
Dies ghelijck,
Mijn sonden druckt ghy ter neder:
Dies danck ick u mijnen hooghen Godt,
Ick wil u met den Souter speelen:
De ghetrouwicheyt so in mynen noodt,
U goetheyt my bewees minioot,
U ghenad gheuoel ick gheheele.
Mijn lippen die singhen vrolijck u,
Ghetrou,
Den heylighen Israele:
Ghy die alleen wt ghenaden gunst,
Om sunst,
Verlost hebt Heer mijn Siele,
Van uwe rechtuaerdicheyt mijn tongh,
| |
[Folio 100r]
| |
Daglijcx sal dichten en spreken:
Sy moeten hun schamen oudt, en iongh:
Dat ongluck hun selue toecom,
Daer in sy my wouden steken.
|
|