Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid

Psalm LXII. Nonne Deo subiecta erit anima.

Is een gebedt om beschudt te worden tegen die Tyrannen, met eene vermaninghe, dat wij alleenlijck op God, ende niet op menschen en souden betrouwen.

Op de wijse. Es ist das Heil uns kommen her.

[fol. 89r]

 

ICk wacht op Godt en zijn salicheyt,

 

Onder den toeuerlaet ick blijue:

 

Hoe lang doet ghi den eenigen Man leydt,

 

En woudt hem gheren ontlijuen,

 

Oock maken hem een muer, en thuyn gelijck,

 

Ghy stiedt hem gheren wt zijn rijck:

 

Want ghy bemindt de loeghenen.

 

 

 

Hun hert vloeckt, maer hun mont spreeckt schoon,

 

Mijn Siel houdt haer aenden Heere:

 

Die is mijn Steenrotz, en toeulucht schoon,

 

Op hem staet mijn hope seere,

 

Lichtueerdich so zijn de menschen al,

 

Het lieghen is ghemeyn ouer al,

 

By tghemeyn volck, en byden Heeren.

 

 

 

Sy weghen altemael lichter dan niet,

 

Op gheen macht en wilt u betrouwen:

 

Als ghy rijck wordt, dan wel toesiet,

 

Datter u hert niet op en betrouwe,

 

Want by Godt alleen de macht is schoon:

 

Nae een yglijckx wercken gheeft hy loon,

 

By hem is goetheyt, en gnade.

 

 

 

Eer sy den Vader en den Son. etcetera. 1.