Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid
(1565)–Anoniem Hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid, Een–
AuteursrechtvrijOp de wijse. Es ist das heil uns kommen her, von Gnad. | |
[Folio 17v]
| |
ICk heb u lief O Godt mijn sterckt,
Mijn verlosser, en die Steenrotz mijn,
Mijn toeulucht, ende mynen Berch,
Mijnen Schilt, en den Horen mijn
Met lof, en prijs ick hem roep aen,
Vanden vyanden sal ick vy los gaen,
Want hy can my wel verlossen.
De stricken des doots omringden my,
Haer beroerden de quade beeken:
Der Hellen pijn die sach ick vry,
En als die my quamen aensteeken,
Soo riep ick seer in mynen noodt,
Tot mynen ghetrouwen Heer, en Godt,
Hy verhoort my wt synen Tempel.
So haest als mijn roepen, voor hem quam,
Soo beefde tgheheel aerdtrijcke:
Om dat de Heer soo seer was gram,
Vier, ende roock ginghen ghelijcke:
Wt synen naese, ende mondt,
Daer af dat seer subijt terstont,
De colen zijn ontsteeken.
Hy boochden den Hemel, en daelden af,
En twas doncker onder zijn voeten:
Hy voer op Cherubim, en vlooch af,
De Winden hem draghen moeten,
Hy bedeckten hem met de duysternis,
Swart water was inden wolcken ghewis,
Dat was des Heeren Tente.
| |
[Folio 18r]
| |
Van het schijnsel zijns aengesicht,
Vloden dWolcken, en Haghel daer henen:
Hy donderde: met claerheyt, en licht,
Liet hy syne stem vernemen:
Wt het vier, en den haghel groot,
Hy syne vierighe pylen schoot,
Met blixem hijse verschrickte.
De Fonteynen die liepen seer,
Men sach den grondt van dAertrijck,
Met schelden deed dien op de Heer,
Met zijn snuyuen, en asem snellijck,
Van bouen doen hy zijn handt wtstack:
En trock my wten water back,
Van die soo my seer haten.
Myne vyanden macht en schaedde my niet,
Al en lieten sy hun niet stillen,
Op dbreede leyden hy my sonder verdriet,
Tmywaerts had hy goeden wille:
Hy verghelde my mijne rechtveerdicheyt,
En betaelde my nae de reynicheyt,
En nae donschult van mijn handen.
Ick heb bewaert des Heeren wech,
Ick en was niet met den Godloosen,
Voor my is syne baen, en wech,
Syne Rechten ick verkoose:
Ick wil oock onbesmedt by hem zijn,
En van sonden my wachten fijn,
Op dat Godt niet en vergramme.
| |
[Folio 8v]
| |
By dHeylighen, sult ghy heylich zijn,
Byden verkeerden u verkeeren:
By den Reynen, sult ghy oock reyn zijn,
Ghy sult die oock wel verneeren,
Die groots, ende hoouaerdich zijn,
Maer de verdruckte verheffen fijn,
En die hooghe ooghen verneedren.
Seer fijn verlicht ghy mijn licht Heer,
En ghy maeckt mijn duysternis lichte,
Sijt ghy maer den Hooftman soo wil ick seer,
Met u springhen gheheel lichte,
Over de mueren van mynen vyandt:
Godts wech is sonder smerte playsandt,
En zijn woordt dat is doorloutert.
Hy is een schildt, die hem betrout,
Wie isser Godt, dan onsen Heere:
Hy is den steen, en Cappiteyn stout,
Sijn banden, en breeckt niemandt seere:
Daer mede hy my omghegort heeft,
Met cracht hy mijnen wech ghesuyuert heeft,
Mijn voeten, zijn glijck ionge Herten.
Hy sedt my op de hoochde wel,
En hy leert mijn handen strijden:
En oock de boghen spannen snel
En schieten breet, en wyde:
Oprechte sterckte gheeft my de Heer,
Wt dootmoedicheyt verheft hy my seer:
U salicheyts schildt, wilt my gheuen.
| |
[Folio 19r]
| |
Ghy maect mynen wech seer breet, en wijt,
Ick en struyckel niet op u paden:
Ick naeiaeg mijn vyanden subijdt,
En ick doen hun grooten schaden,
Ick salse teenemael verslaen,
Daer en salder oock niet een af opstaen,
Onder mijn voeten sullen sy vallen.
Tot den strijt omgordt ghy my met cracht
Ghy worpt de vyanden ter syden,
Ghy veriaecht mijn vyanden, met al hun macht,
Ick verstoore die my benijden:
Sy riepen wel Godt den Heere aen
Dat hyse doch woude bystaen,
Maer hy en wouse helpen, noch hooren.
Ick salse ontwee breecken glijck tstof,
En als het slijck vertorden,
Der Heyden hooft, sal ick met Gods lof,
Oock sekerlijck noch worden:
En tvolck dat ick noyt en kende niet,
Tsal my dienen sonder eenich verdriet,
En oock onderdanich wesen.
Den walch steeckt mijn volck van my seer,
Sy wijcken van myne weeghen:
Maer Godt lof, noch so leeft de Heer,
Die is mijn Steenrotz, en seeghen:
Godt die my de wrake ouergheeft,
En die tvolck onder my ghedwonghen heeft:
Verlost my van myne vyanden.
| |
[Folio 19v]
| |
Daerom wil ick O Heer dancken u,
En onder alle de Heyden,
Met Psalmen, louen en singhen nu,
En uwen naem verbreyden:
Ghy die den Coninck bewijst alle goet,
Uwen ghesalfden Dauid soet,
En synen Zade eewelijck.
Eer sy den Vader, en den Soon. etcetera. 1.
|
|