Een hantboecxken inhoudende den heelen Psalter des H. propheete Dauid


Psalm. XI. In Domino confido quomodo dicitis. Is een vertroostinghe, hoe dat Godt de vyanden vander Kercken wtroeyen ende te niet doen wille, ende hoe dat hy syn hoopken verlossen wilt.
Op de wijse. Wo Got der Herr nicht. Oft op den C XXIIII. Psalm. ICk betrou op Godt, den Heere mijn, Wat segt ghy tot mijn siele? Op den berch, als een Musken fijn, Te vlieghen: datse niet en verniele, De Godloos, die so fel heeft al, Synen boghe ghespannen oueral, Met de pijlen, op syne peesen. Om al heymelijck, te schieten fel, Die daer zijn vroom, van herten:
[Folio 11r]
De fondamenten, ras en snel, Rucken sy om, met smerten: Wat sal de Rechtuaerdighe daer toe doen? De Heer is, in synen Tempel schoon, Synen stoel, is inden Hemel. En zijn ooghen, sien daer op altijts, Syne Oogschelen, oock mede, Die beproeuen smenschen kindren al glijcx, Met grooten onderscheede: Oock den Rechtueerdghen, beproeft de Heer, Sijn siele, haet den Godloos seer, En die so vermetenheyt lief heeft. Op den Godloosen, Solffer, en Vier, Laet de Heer, reghenen schoone: Hy sal hun onweder, met ghetier, Gheuen, tot haren loone: Maer Godt heeft lief, de Rechtueerdicheyt, Om dat hun aengesichten alteijt, Sien op het ghene dat recht is. Eer sy den Vader, en den Soon. etcetera. 1.