Stroo, daer hy een mager Jongetjen vont van omtrent 5. Iaeren, 't welck op syn knien vallende, aen dese Ruyter om genade badt; Die hem vragende hoe hy daer quam, ende off' er niemant meer en was? Antwoorde: Dat sijn Vader al drie dagen wegh was gheweest, om levens-middelen voor hun te soecken, ende dat hy in een dach a twee weder om soude keeren, latende alleen een Kruyckjen met Waeter, en eenighe Kruymelen Broot, tot onderhout van sijn Kinderen: Den Ruyter reed sijn Confraters na, die hy de saeck ontdeckte: Maer de selve en wilden tot weder-omkeeren na dese Hutte, niet verstaen, seggende, daer mede niet te doen te hebben: Doch op sijn heftigh aenmaenen, lieten hun bewegen, ende reden mede weder om, alwaer sy onder't Stroo noch een gantsch Jongh Kint by't voorgaende vonden, gants ongedaen en mager; en verbleven daer een dach 2. a 3. tot datte Vader weder quam; Welcke dese Ruyters minnelijck aen spraken: Hy verhaelde sijn avontuer, dat hy uyt de naeste plaetze was gevlucht met dese twee Kinderen, en dat sijn Vrouw met noch een Meysken in 't innemen van de Soldaten was door-steecken; en dat hy nu in dese Hutte soo erbarmelijck hem ettelijcken tijdt hadde onthouden: De Ruyters vlochten twee Korven van de aldaer zijnde Biezen, en hongen die aen wedersijden van een harer Paerden, en setten in elck een Kint, brachtenze in haer Guarnison metten Vader; En verschaften daer datze levens-middelen tot onderhout hebben gekregen.