Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Achterdencken is kleyn, voor-bedencken kleynder.

EEnen lichten Drincke-broer en Venus-tuysscher, schreef boven sijn Deur: Ick ben het Leven, de Wegh, en de Waerheydt: Een ander dat siende; Seyde, dat is toch soo, de Menschen leven gelijck als hy, dat is haer Leven, dien weg bewandelen zy, en al de Weerelt sal getuyghen

[p. 57]

dat dit de waerheyt is. Een Prediker in Sermoen, verhaelde dat hy niet en twijffelden oft de meeste der toehoorders waren hem gunstig, en sijn gunst wenschten hy haer alle, te weten: dat, indien sy niet ter Hellen wouden varen met de rijcke Man, dat sy dan als den armen Lazarus trachten souden niet naer veel Schatten alhier, maer wel om Tresorien hier naer, om also ten Hemel te raken. Een ander, hoorende de Verlossinge van 't geslacht der Menschen, en de Danck segginge daer op, quam met een Vedel voor de Predick-stoel, en streeck so drie a vier mael op, singhende onder sijn Snaeren, Al met vreugden, al met vreugden, &c. En ging so weder op sijn plaets sitten.

Seker Engels Heer naderhant in achting komende, om dat hy de spreucke Solons had uyt-gekipt, behelzende: Dat het den braefsten Potentaet (verstaet Heerschen) was, die de veelhoofdighe tot de Een-hoofdige Regeeringhe bracht: Wiert onder Cromwel Secretaris van Staet: En hoewel hy toch niet veel geluckx en had, echter toonden hy door groote geleertheyt soo veel uytstekentheyt, dat hy als een kleynen Jupiter is aengesien geweest, voor den Basis en 't fondament der nieu-op-gedonderde Republicanen.

[p. 58]

Demosthenes van Mitilenen, beroemt door sijn braef Cijter-speelen; als eenige tot sijnent quaemen aen-kloppen om sijn Spel te hooren; antwoorde dese, en wees haer oock geschicktelijck af: Ick soude voor u gespeelt hebben, by aldien ghy maer mijnen Cijter gewaerschout had.

Diogenes van eenige Iongelingen versocht om van hem wijsheydt te leeren, gaf haer een goede en generale lesse, toch niet anders vervatende, als hem in alles te volgen: Sy ongewoon en verdrietig in desselfs manieren, en eyndelijck oock onpatientich zijnde; sprack Diogenes als hy dit sach: U en mijne Vriendschap scheyden haer van malkanderen: Te kennen gevende, dat hy liever paspoort wilde geven, aen de bedorven Kinderen van quade manieren, als sig te onderwerpen sulcke Menschen die by geen goede redenen haer leven mochten onderhouden.