Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

De Saus van een goede Maeltijt is Honger, en 't Bancket aerdige Discoursen.

TOen den Coning Antigonis op de Bruydloft van twee Nieu-getroude was gekomen, en ettelicke Philosophen aldaer mede verscheenen; Begost hy te lachen over seeckere questie die sy met malkander op-geheven hadden, te weten: Op wat maniere dat men van witte en swarte Boonen een Potage soude maken, die maer een couleur hadde: En sich tot den Philosoop Aridices keerende, seyde: Gy sult over dese questie uytspraeck doen, waer om de witte ende swarte hun van haers gelijcke laten besmetten en verwinnen. Hyrcanus by den Egyptise Koning Ptolomeus te gast wesende, alwaer niet als Vleys opgeschaft was, bewaerde veele Beentjes daer van op sijn Taefel-bort: Den Hoffmeester des Konings dit siende, seyde tot Ptolomeus: Ey Heer, siet wat een hoop Beenen

[p. 52]

Hyrcanus voor hem vergadert; 't schijnt dat hy die mede na Syrien syn Vaderlandt wil voeren; Den Coning begost hier op te lachen, en vraegde waer hy met al de Beenen heen wilde? O! Koning seyde Hyrcanus, 't geschiet niet sonder reden, de Honden eten 't Vleys en de Beenen te gelijck op, daer om, om Menscheyt te betoonen, heb die op mijn Bort gelegt: (N: B.) Al de andere gasten hadden geen Beenen bewaert, maer als Wraten ingeslingert.

Anaxagoras tot Athenen uytgeseyt wordende: Antwoorde, als men hem seyde: Wy bannen u van alle Atheners: Seyde hy: En ick banne alle Atheners van my. Achtende, gelijck het waer was, dat dat volk meer hem, als hy haer van node hadde.