Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

[p. 49]

Tot een gat vint men licht een Spijcker.

EEn Krijgs-Commissaris wilde by de Monsteringe, een Soldaet by syn naem so hy gelesen was, niet laten passeeren; by-brengende, dat hy die Man niet en was, alsoo op de leste Monsteringh sijn Kaeck-tanden wegh waeren: Den Capiteyn dit hoorende, quam daer by, en seyde: Heer Commissaris, gy bent so lang met de betalinghe uytgebleven, dat onderwijl dese Carel sijn Kaeck-tanden weder gewassen zijn.