Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

De conscientie tuygt altoos de Waerheyt.

EEn Rijck Mans Kint, sijn weeldige Moers Keucken niet konnende houden, raeckten in Orienten, daer hy by occasie ghedwonghen was in een woeste Wildernisse te vlugten: Hier van d' Egyptenaren omcingelt: Barsten uyt in dese woorden: Nu wenschten ick 't behout mijns levens, my so lang gegunt, by my so dickmael veracht: Nu veracht my het leven, en 't pericul maeckt my wars te leven, in dien staet daer 't leven geen leven is.