Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Reet gelt is goede betalinge.

IN de Rijckx-steden, daer men de Misse ofte Kermisse, als Franckfort, Leypsich, &c. hout, noemt men de Coopluyden Kramers, om datze langhe Ganghen ofte Pack-huysen hebben vol goederen, diese aen de gegadinghde op slaen en verhandelen: Een van dese liet syn Waepen op een groot Bort schilderen, en daer binnen een Vuyr, waer in diverse Boecken lagen; dit dede hy voor de deure van sijn Pack-huys ofte Spijcker hangen: Als nu eenighe Coopluyden van hem kochten, weygerden hy te borgen; Seggende, dat sijne Schrijf-boecken verbrant waren, gelijck sy in zyn Wapen konden sien: Ende op dat hy toch niet vergeten soude wat hy verkocht, so most men hem contant betalen.

[p. 24]

Een Quidam, hoewel anders geraden, wilde noyt een Vrou nemen, om dat hy dese regulen had gelesen:

Ergo mihi uxorem qualem ducam, anne Puellam?
Haec forsan veniet, non satis apta mihi.
An Viduam? dominam quis potest ferre tonantem?
An vetulam? roleret quis patienter anum?
Foecundam? foecunda domum mihi prole gravabit.
An sterilem? sterilis non decus arbor habet an ditem? nihil est magis intolerabile dite.
An in opem? quid opis ferre valebit inops? Paucilo quam? non me poterit recreare loquendo.
Verbosam? mulier res onerosa loquar. Formosam? variis est subdita forma periclis.
Deformem? poenam ducere nunquid amem?
Non igitur ducenda uxor, quia foenore tuto Apparent Socii, damna timendathori.
Sed cum sit visum tibi, sitque perutile nobis, tu vitae sociam, da mihi Christe piam.