Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Op bondige woorden moet men letten.

GEnoeglijck antwoorde Alexander, als men hem vraegde wie hy liever had, Philippus sijn Vader, Aristoteles zijn Meester? Dat hy

[p. 13]

den Meester liefst had, om dat hy was soo Alexander hoopte te worden; want hy was alreede als Philippus sijn Vader, en hy sochte noch meer te weten als Aristoteles. Stratonicus den Meester die in sijn Schoole had Geschildert hangen de 9. Musae en Apollo, wiert van een spotter gevraegt, om dat hy maer 2 Discipulen in de Bancken sag, hoe veel Leerlingen hy had? Stratonicus antwoorde, gelijck de Heydenen seer licht swoeren, dubbelsinnigh: Mette Goden heb ick'er twaelf: Daer in gelijckende des Wieldraeyers Ionghen, die van zijn Meester daegs met 16. Spillen te draeyen, heyligavondt had, en op sekeren dagh wat geluyert hebbende, quam den Baes namiddags by hem, vragende hoe nae hy gedaen had, seyde den Iongen: Deze en noch tien, dan gaen ick speelen. Een geneugelijcke Boer met Rapen te Marckt komende, waren diverse Kinderen rondsom hem naloopende: Man mach ick een Raepje? Hy sette dese Kinderen als hy mette Wagen stil stont, t'elckens af, met dese woorden: Jae, gy meugt wel vier Raepjes: Dus volgen hem de Kinderen, hoopende wat te krijgen: En 't ghetal wiert van de Kinderen langst hoe grooter, om dat hy geseyt had, ja gy meugter wel vier: Eyndelijck komt'er een Gesel, die de loosheyt van de Boer aensiende, had deernis met de Kinderen, en dacht gelijck hy dede, den Boer oock een treck te speelen: Hy treet aen de Wagen, en segt: Huysman, Huysman, wat, geeft de

[p. 14]

Iongens wat Rapen: Maer den Boer was doof; eyndeling vraegt hy, wat kost de Maet? Den Boer seyt so veel: Wat, seyt hy, geeft de Kinders elck 4. Rapen, ick sal 't goet maken: Den Boer doet dat, de Kinders verblijt, liepen etende weg, den Boer eyschte gelt, den Gesel seyde: Dat heb ick niet belooft, maer ick heb het goet ghemaeckt, dat was mijn beloften, gy seyde, Iongens gy meugtse wel, en dat konje niet weten, of sy mosten die proeven, en nu siejet, zy meugen die, en ick maeck u eygen en mijn woorden goet: Ick en wilde u tot geen Loghenaer maecken. Den Boer sich also bejegent siende, most voort uyt schaemte, want yder lachte hem nu uyt, gelijck hy te vooren de Kinders had gedaen.