Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

't Behooren daer schort veel aen.

ARchytas den Heyden had veeltijdts in den mont: De Vierschael en den Altaer zijn seer nae even eens,want so yemand een ander veronghelijct heeft, hy vlucht tot een van dese twee. Willende segghen, dat de Rechters somtijdts de schelmstucken wel door de vingers sagen: Еn datter nochtans een groot onderscheydt was tusschen de oordeelen van den Hemel, en tusschen die van den Menschen, alhoewel de meeste meenichte hier meer sagen op de laetste het tijdelicke, als op het eeuwige 't eerste.