Daer innerlijck geen rust is, woont geen vrede.
SОо als Gorgias den Sophist in de Olijmpise speelen stont, en verhefte in een ghecierde reden den lof van de Vrede en van eendracht: Quam sekeren Melanthus daer tusschen, en seуde: Men spreeckt gheheel Griecken door van den lof des Vredes, en niemant bemoeyt sich met den Vrede tusschen den man, zijn vrou, en de Dienst-maegt, maer drie Persoonen, te bevorderen: Daer toch gheen innerlijcke vrede sonder de selve en is.