Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Kluchtige Pleydoije.

TE Lembden in Stijrmarck was een in grote schult, en over al daer om aengemaent, entlijck voor 't Gerecht beklaegt: Niemandt wilde zijn voorspraeck sijn, soo versocht hy ye-

[p. 144]

mand uytte Magistraet, maer die en wilden daer oock niet aen, dan zy bestelden een, die daer toe doch met onwil trat: Beginnende te pleyten, seyde hy: Hoewel ongeern, sal ick voor desen man spreken, en bewijsen dat hy zijne Crediteuren niets schuldig is, ter oorsaeck, sy wel weten, dat hy een schandelijck Persoon, ende soo dickmael onder Beuls handen zy gheweest, dit konnen sy niet ontkennen: Want hy is den Neus op gesneden, op dat men desen kennen, en niets betrouwen soude, oock soo waren hem beyde ooren af-gesneden en aen den Kaeck ghespijckert, 'twelck haer oock ghenoechsaeme waerschouwinge was, maer bovendien was hy op zijn voor-hooft, ende op zijn rugge gebrantmerckt, tot een teken dat hem niemant meer en mocht vertrouwen: Hebben zy desen nu gecrediteert, dat is hem niet te wijten, want hy docht niet, en sy wistent. Naer dese defencie wierden de Crediteurs de eysch ontseyt, en den schuldenaer ter stadt uyt gebannen.