Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Geleerde Luyden. rijden oock wel op een Ezel van onverstant.

Den selven als hem te Basel eens geen goede sitplaets was verschaft, quam op een Ezel in het Auditorium ghereden: Den Rector dede hem vragen wat sulckx beduyde? So antwoorde hy: Dat nademael hy gheen goede Sitplaets onder hun en mocht hebben, soo had hy sich selfs van een Zetel voorsien.