Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

't Begeeren is somtijts onmatich, maer 'twoort houden altoos Prinçelijck.

CRantzius schrijft in sijn Saxise Cronijck lib. 2. Сар. 26. Dat Henrick de Grave van Altorf, den 2. Koningh in Francken en Bayeren had gebeden, oft hy hem sо veel Lants geliefden te schencken, als hy op eenen dag met een Gulde-wagen soude mogen om-rijden: Lodowijck weetende dat Henrick geen Waghens van Gout had, meynde het ware hem ondoenelijck, stont hem derhalven zijn versoeck toe: Maer Hendrick die een kleyn Goude Wagentje

[p. 61]

had, sette dat op zijn schoot, ende over al versse Paerden bestelt hebbende, reed den meestendeel van geheel Baijerlant om, welcke list Lodowijck niet alleen wel behaeghden, maer hy vereerden hem oock op zijn belofte alle dat Lant: Ende Henrick wierde zedert altoos genaemt, den Hertogh met den Gulden-waghen.