Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Eerlijcke antwoort beschaemt de Vrager,

MEn had niet lang getrout gesien een fraeye Juffrou, oft een geyl Ruyter van grootten Huyse dong na haer eer, en dat soo onbeschaemt dat sy nauw wist hoe sonder hem te hoonen af te wijsen: Tot eyndtelijck sy hare eer boven zijne

[p. 20]

gunst achtende, hem toe-voechden: Toen ick een kint was, most ick mijn Vader gehoorsamen, en nu getrout zijnde aen mijn Man onderdanigh zijn, indien ghy nu yets hebt te seggen, gaet, en spreeck die mijn voogd is.