Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

[p. 7]

Eerste Deel, Van de Haerlemsche Eerlijcke Uren, Tot vermaeck van de scherpsinnige, en goet-aerdige Lezers.

Geen Quaet soo Quaet, of't heeft zijn Zaet.

BY sekere Edelman te Munchen komen sommighe Luyden over Tafel te spreken over de handel en de christelicheydt der Koopluy: Een onder hun oordeelde, dat midts de groote periculen die de selve op Zee, en anders door Vijanden hadden te verwachten, zy wel een çentje behoorden te winnen, al was het dan datter soo wat van de menschelijckheyt onder liep; Een ander, wel goedt

[p. 8]

in verstandt, doch onbequaem voor Koopman in desen tijt, vraegde: Waer zy meende dat de Koopers en Verkoopers die Christus met swepen uyt den Tempel gedreven had, hun zederdt onthouden hadden? En d'een seyde in des Paus Aflaet-kist, andere, by de Ampt-kuypers, en so voort elck het zijn segghende, antwoorden hy: Zy hebben haer begeven onder de Hypocrijten. die onder schijn van devotie hun naesten bedrieghen: Ter Kercke gaen, en mette Predikanten spotten: Belijdenisse van een Relige doen, om dat de schoorsteen zouw roocken: Heeren dienen om staet, minst om weldoen: Voor Schipper en Coopman t'Zee varen, vremde landen besoecken, en hun Volck tot eendracht, devotie en 't hooren lesen uytte Zee-Postillen vermanende, onderwijle zy een Botje en Verkeertje leggen: Tuys komende, als men de Reeders aen Boort verwacht, de Kaert en het Ticktack-bort wegh sluyt, legghende de Bybel wijt open in de Kajuyt op de Tafel.