De Nieuwe Haagsche Nachtegaal

De Wereld loopt verkeert.

Stemme: Cloris pour qui je mes prise.

FYne Cristalijne Brillen,
Groote Kaarsen schoon van licht,
Helpen geen verkeert gesicht,
Staag gewent tot malle grillen:

[p. 207]

 

Want 't en baat noch Kaars, noch Bril,

 

Als een Sot niet sien en wil.

 

2. Schoon van Aanzicht, Lijf en Leden,

 

Schoon en hof'lijk in 't gewaat,

 

Schoon en vriendelijk van praat:

 

Sonder deugd, en goede seden

 

Is wanneer men 't wel besiet,

 

Maar een opgepronkte niet.

 

3. Rijk van Vrienden en van Magen,

 

Rijk van Schat, ja overvloedt,

 

Rijk van Geldt, en Rijk van Goedt

 

Doet de Geldt-sucht niet vertragen,

 

't Is gelijk het spreek-woordt seydt:

 

Geldt en stopt geen Gierigheydt.

 

4. Veel besitten, meer begeeren,

 

Niet uytgeven dan met pijn,

[p. 208]

 

Nimmermeer te vreden zijn,

 

Nau een stuyver te verteeren,

 

Niet dan Geldt by Geldt vergaart

 

Dat 's een rechten gier'gen aart.

 

5. Weynigh hebben niet te winnen,

 

Veel verteeren by de Maats,

 

Is wel oorsaak van veel quaats:

 

Leege Beursen, yd'le sinnen,

 

Beyde handen in het haar

 

Dat valt dan gemeenlijk waar.

 

6. Die het Zeyl te hoog op halen,

 

En in Hovaardy en pracht,

 

Brallen boven hare Macht,

 

Konnend' eynd'lijk niet betalen,

 

Speelen met eens anders goedt

 

Onbeschaemd'lijk Bankeroet.

[p. 209]

 

Schoone woorden zonder meenen,

 

Vriendtschap toonen Vyandt zijn,

 

Is dat niet een boos fenijn?

 

't Is een aart van al de geene

 

Die met schijn-deught (looft het vry)

 

Dekken al haar schelmery.

 

8. Zoud' ik al de Guyteryen,

 

Al de boosheydt die men siet,

 

Die nu hedendaags geschiet,

 

Met mijn kleyne macht beschrijven,

 

't Waar vergeefs: want yeder hooft,

 

Aan sich selven meest gelooft.

 

9. Zo de Mensch in alle dingen

 

Zocht de gulde Middelmaat,

 

't Waar wel goet: want maat hout staat,

 

Menig zoud' van vreugde singen,

[p. 210]

 

Die nu met bedroeftheydt leert,

 

Hoe de Wereldt loopt verkeert.