De Nieuwe Haagsche Nachtegaal

Harders-droom.

Toon: Gelijk een Hind ter vlucht geschooten, &c.

TOen Phoebus met zijn heete straalen
Ten halven had zijn reys volbracht;
Zag ik een zaak (heel onverwacht)
Daar 'k was gewent mijn aam te haalen;
Ik zag een Harder, die zich onder 't schauw van boomen
Had neergeleyd:
Om voor een tijd
Te rusten by de koele stroomen;

[p. 211]

 

Daar hy dus raakte aan het dromen:

 

2. O waarde! laat my in dees weelde.

 

Mijn Roozemond, ay! blijf my by.

 

Ik bid, mijn schoone, laat ons vry

 

Genieten, dat eer vreugde teelde.

 

Mijn ziel in liefde blaakt, en kan geen leszing vinden.

 

Ay! blusch mijn brandt,

 

Mijn Engel, want

 

Ghy kundt my van mijn smart ontbinden,

 

Zo niet, zal my de dood verslinden.

 

3. Omhels my; 'k zal u dubbelt loonen.

 

Wat zo! mijn ziel, zwemt nu in vreugd'!

 

Ach Roozemond! dit doet my deugd',

 

Vaar voort: 'k zal u mijn liefd' ook toonen.

 

Ik smelt; hou op; neen; niet; vaart voort. ach! wat gedachten

 

Begrijpen 't zoet

[p. 212]

 

Dat ghy my doet?

 

O! ghy beneemt my al mijn krachten;

 

Wie derfd' oit dit van u verwachten?

 

4. Terwijl hij woelt, en nat bedroopen

 

Van zweet, dat by zijn aanzicht liep,

 

Is hy ontwaakt; waar op hy riep:

 

Waar is mijn Roozemond geloopen;

 

Hoe! is 't een droom? ik ben alleen, ach zoete lusten!

 

Ghy baard, voor vreugdt,

 

My ongeneugt;

 

Ik meende gy mijn brand uytblusten.

 

O Liefd! ghy laat my nimmer rusten.