De Nieuwe Haagsche Nachtegaal

[p. 1]

De Haagsche nachtegaal.

[Silvia die mijn gedagjes,]

Stemme: Polifemus, &c.

1.
SIlvia die mijn gedagjes,
Daagjes, nagjes,
Vuld met klagjes
Vande min.
Als ik op de aartigheedjes,
Van uw leedjes/
En uw zeedjes/
Zet mijn zin.

[p. 2]

 

2.

 

Woud gy ach! mijn droeve zugjes,

 

Ziels gerugjes.

 

Die zo vlugjes

 

Van my gaan,

 

Horen: En die lieve oogjes,

 

Van om hoogjes,

 

Uit haar boogjes,

 

Op my slaan.

 

3.

 

Dan zo voelde ik my 't leve,

 

Weder geve;

 

't Hene streven

 

In verdriet

 

Zouw niet meer mijn geest ontstellen,

 

Noch my quellen

[p. 3]

 

En beknellen

 

Als geschied.

 

4.

 

Maar of nu de Zon haar stralen,

 

Neer laat dalen,

 

En verdwalen,

 

Inden vloed:

 

Of dat zy met glants en luyster,

 

Weer 't gekluister,

 

Van het duister

 

Swichten doet.

 

5.

 

't Is alleens mijn droeve zinnen,

 

Die en vinnen

 

Noch beminnen,

 

Geen vermaak:

[p. 4]

 

Zo ik missen moet op aarde,

 

U, O! waarde.

 

Ach! wat baarde

 

Droever zaak!

W.v.G.