De Nieuwe Haagsche Nachtegaal

[p. *6r]

Voor-sang

KOningsken van 't Pluymgediert,
Dat de ruyme lucht doet schaatren,
Als uw tongsken tiereliert;
En gebergt, en bos, en waatren,
Vee en visschen, mensch en Goôn

[p. *6v]

 

Naar uw schelle stem doet luystren;

 

Ja aan uw vergoode toon

 

Al wat vry is vast kunt kluystren:

 

Nachtegaal, die 't aartrijk zelf

 

Hebt tot uw Paleys, als Koning,

 

En het hoog Turkois gewelf

 

Tot het dak van uwe wooning,

 

Tot uw Hofsteê bos en beemd,

 

Tot uw tafel 's Werelds vruchten,

[p. *7r]

 

Nergens ongezien noch vreemt;

 

Lieflijk beesjen, vol genuchten,

 

Amsterdam heeft overlang

 

Met u willen kennis maken,

 

Om uw toverzoeten zang;

 

Zo die gunst haar mocht genaken;

 

Maar gy mint een Hoofscher stee.

 

Dies, wijl wy uw naam beminnen,

 

Huuwt mijn lust dit werk daar mee,

[p. *7v]

 

Om onz' Amstels zangerinnen

 

Waard te maaken deezen zang.

 

Minnaars hier is stof te vinden

 

Dat de tijd niet valt te lang

 

Als gy zit by uw beminden.

 

Hier in schreef nooit vuyle schacht

 

Om een Snol of Pol te joken.

 

Laat vry, al wie vuyl veracht,

 

Hier zijn lusjes meê bestoken.

[p. *8r]

 

Keyzers grachje, Rijkebuurt,

 

Kluveniers en Cingels-waatren,

 

Weêrgalm dat het uuren duurt,

 

Als uw zanggodinnen schaatren:

 

Y-lands Echo geef u los,

 

Als uw Maagden Orgels speelen,

 

Dat het klinkt in 't Haagsche Bos,

 

En den Nachtegaal doe Queelen

 

Zo luydruchtig en verheugd,

[p. *8v]

 

Dat het aan ons oorvlies stuyte,

 

En alle onlust maak tot vreugd,

 

Leet en jammer drijf na buyte.

J.v.D.

[De Liefhebbers verwachten met den eersten, d' onvergelijkelijke Historie, van de liefde van Theagenes en Cariclea; beschreeven door Heliodorus. Nu eerst nieuwelijks vertaalt.]