Haagse liederhandschrift
(1940)–Anoniem Haagse Liederhandschrift–
Auteursrecht onbekend1. Lieft si mi, ende ic en mach
Scaffen iet, dat haer behaecht,
So blivic van haer onbeclaecht;
Soec ic elwaer mijn bejach,
5[regelnummer]
Waer dienst orbaer, als't plach,
So blevic al onversacht.
Nu is die herte mijn vertraecht,
Si doet een ander ommeslach.
| |
2. Si settet al na haer behaghen;
10[regelnummer]
Die commer valt mi veel te groet,
Ic werp altoes mit vieren bloet,
Si ne bericht niet na mijn vragen.
Hoe com ic in deser laghen,
Die mi druct in sulker noet?
15[regelnummer]
Ic dede ye dat zi gheboet,
Waerom wil si mi versaghen?
| |
3. | |
[Folio 64vb]
| |
Die gront sochten ende vonden,
Die mochter selve op funderen;
Ic moet haren loen ontberen
[...............]
20[regelnummer]
Och, wat deder mi bewonden?
Des en kan ic niet geweren;
Ich mach al mijn behagen geren,
Haeren wil is quaet te gronden.
| |
4. Men seghet "malc wat, rekent scoen",
25[regelnummer]
Nu heeft sij't al in haer gewout;
Des werde ic in sorgen out;
Om mi en gave si niet een boen,
En heb van haer niet te loen;
Dan hope maect mi 't herte bout,
30[regelnummer]
El blivic in ongedout,
Des ic mit jammer mi becroen.
| |
5. Mannes lof breyt in eeren,
Die op eene reyne wijf vermoet;
Het's al te beter, dat hi doet,
35[regelnummer]
Hi ontsiet der boser meren.
Dit en can si niet geleren,
Nochtan is si van sinne vroet:
Al stortic dor haer al mijn bloet,
Dat waer haer 't vechten van twe beren.
| |
6.40[regelnummer]
Het is te loven, dat men mint,
Daerbi proeve ic haren sin:
Om mi en geeft si meer no min,
Haer hert is harden dan een vlint,
Ende ic byn dulre dan een kint.
45[regelnummer]
Vinc ic mosselen in't Zwin,
Ic hadder emmer af gewin;
Nu hout se mi siende blint.
| |
7. Ga ik al om of recht toe,
En kan mijn arbeyt niet besteeden;
50[regelnummer]
Come ic gelopen of gereden,
Ic bin te spade of te vroe;
So wat dat ic daeromme doe,
En kan mi selven niet bevreden;
Si hout mi altoes beneden:
55[regelnummer]
Dus make ic laken sonder vloe.
| |
8. Can ic scieten, dat's mit vresen:
| |
[Folio 65ra]
| |
Ic houde te hoge ofte laghe,
Of buten des ic mi beclage,
En can gheraken niet ter tesen.
60[regelnummer]
Condic enyoen of loec ofresen,
Ic wonne mijn broet doch alle dage;
Nu ducht ic der meren plage,
Si hiet mi gaen vangen meesen.
| |
9. So moet ic, des ic nie en dede;
65[regelnummer]
Die arbeyt is al verloren;
Waer ic over sot bescoren,
Si gave te cleen om minen vreden;
Si heeft geset op mi ter snede;
Ic byn t'sulker noet geboren;
70[regelnummer]
Och, had ic se niet vercoren!
Ic hope, die stote lichten mede.
| |
10. Nu moet ic ummer aen den wint,
En heb 's roeders geen gewelt;
't Seyl waer' mi best gevelt;
75[regelnummer]
Wat baet mi om niet gepijnt?
Verbeyde ic, want die zonne scijnt,
So is 't weder andersins gestelt.
Mijn liden dat blijft ongetelt,
't En si dat si genade vint,
| |
11.80[regelnummer]
Die si togen wilt an mi,
Want ic vorder niet en chan;
Ic byn een verloren man:
Dan doet niement el dan si.
Het gaet mi cranckelike bi,
85[regelnummer]
Ic bin, die nie geluc gewan.
Nu 't wesen moet, la varen dan,
Si mach mi maken sorgen vri.
| |
12. Hope ende ducht is mi bede;
Ducht heeft wel die meere cracht,
90[regelnummer]
In sach nie wijf bat gewracht
(Dat spreke waerlic op mijn ede)
Noch in waeldoen also rede.
God danc, si heeft noch wel de macht
Te gheven, daer mijn hope na wacht,
95[regelnummer]
Al doet si mi dicke lede.
Explicit
|
|