Haagse liederhandschrift

101. [Ic ben beghaen al hiermede]

Ic ben beghaen al hiermede,
Ende hebbe langen tijt gedoecht,
Of ic van Wenschenborch oec rede,
Wie ic den slotel laten mocht;
Want men gheen slot te wel mach hoeden,
Soe 't nu in den lande gaet;
Daerto so yst mijn vermoeden,
Dat mennich here daerna staet.
Mocht hi Wenscenborch op comen,
Daer waer mijn vruede mede geleyt,
Het ware te mijnre onvromen,
Voerhoede is beter ende besceyt.
Dus byn ich begaen zeere,
Wyen ic 't best mach bevelen,
Want ic wael weet, dat mennich here
Mi gerne soude 't huus afstelen
Ende afwinnen openbaer.
Hoe dat ware, in welken scijn,
Ic leve des in groten vaer.
Nu dunct mi dat beste siin,
Dat ic 't dengenen doe te weten,
Daer ic 't (t)huus af houde te leen.
Ic wil 't hem bewaren heten,
En weet beter raet engheen;
Want die 't mi te hoeden gaf,
Hi mach 't hoeden wel voer winnen,
Al waer ic seven jaer daer af,
Of hij 't te rechte wil versinnen.

[fol. 62va]

 

Hi heeft desselve wel die macht,

 

[...............]

30

Tsi bi dage, tsi bi nacht,

 

Voer alle heeren, die 't begheren.

 

Hieromme bevelic nu dit slot

 

Hem, die 't mi verleent heeft;

 

Oft hierna anders vogede god,

35

Dat men's mi gheen scult en geeft;

 

Want mit borgen misselic vaert;

 

Slaet hiertoe enich ongeval,

 

So willic hebben mijn bewaert;

 

Doch hopic dattet niet en sal.

 

 

 

halt vast