De Gulden Passer. Jaargang 58-59
(1980-1981)– [tijdschrift] Gulden Passer, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 48]
| |
Hen brengende ten houwelic sulcke somme swaer
Datse ons daer mede als met boeyen benouwen?
Waerom en leuen wy oock niet sonder flouwen
Na ons selfs raet en wille soot ons best behaecht,
Maer laten ons van onse meesters altijts thuys houwen?
Dat hy ter orloogen moet trecken, de man dic claecht,
Daer hy altoos wakende sijn leuen waecht,
Maer veel herder en slechter is onsen staet,
Want beter ist hem te verweren onuersaecht,
Dan altijt verwonnen te zijne hoe dattet gaet.
Dit mochten de vrouwen met recht seggen vroech en laet,
En had haer Godt niet beuolen, als hy sorchvuldigh
T'houwelijc instelde, dat sy metter daet
Haren mans gehoorsaem souden zijn en gehuldich,
Ghelijck den hoofde alle de lekens menschfuldich.
|
|