De Gulden Passer. Jaargang 58-59

92. Een onrastich leuen.

India brengt ons voetloose vogelkens voort,

Die in de locht altijt sonder ruste leven.
En binnen haren buyck baren (soomen hoort)
Dwelck is een wonderlick werck Gods verheuen.
En om daer van de rechte reden te geuen
Arbeyden de Philosophen euen seere,
En om niet te swijgen is hen stoffe gebleuen.
Die niet en rust noch en vordert ymmermeere
Machmen gelijcken by dees vogelkens teere.