De Gulden Passer. Jaargang 58-59

53. Het verschil tusschen Physica ende Metaphysica.

In veel saken is de nature ghelijckende

Den eewigen dingen bouen der naturen schijn,
Daerse wt gesproten is alst claer is blijckende,
Om welcke te kennen wy moeten besuren pijn,
So ons de nature vermaent t'alder uren fijn:
Want sy is als een dochter eender moeder bemint,
Maer als die onderworpen moet des tijts curen zijn,
Is sy altijt lijdende, en wort haest van hem verslint:
Want wat geregeert wort, noch van selfs niet en begint,
Dat verdwijnt allenskens door s materijs beswijcken,
Daert af versaemt en gemaect is, dit wel versint:
Maer d'ander dingen blijuen int hoochste eewelijcken
Duerende, en gheen tijt en canse ouerstrijcken,
Welcke ledicheyt minnen, en met contemplatie
De herten voeden dier bequaem toe blijcken.
Maer ghy oeffent meest tot elcker spatie
Haer dochter: want ghelijck met meerder gratie
Door de manieren het leuen wort gheciert,
S'gelijcs wort Physica bouen de speculatie
Van Metaphysica ghepresen en gheviert,
Welcke v by de rechte sijde seer vremt ghemaniert
Van dit beelt wort beteeckent, hebbende eenpaerlijc
Vlogels aen de hant, na de Tempels gehantiert
Van den Goden wijsende: d'ander sijd' is swaerlijc
Beladen mette crancke Elementen openbaerlijc,
En den Tempel van Vesta der Goddinnen
Staet daer neuen, d'aerde bediendende claerlijc.
Maer nochtans wilt bouen al eeren en beminnen
De religie, en laet die regeren v sinnen.