De Gulden Passer. Jaargang 58-59

48. Stoute onwetentheyt.
Tot Bartholomeum Martianum.

Quellick zijn de vliegen altijt en onuersaecht

Vliegende op spijse en dranck hoemense keert: De welcke ghelijc de vrome altijt veriaecht
En gheensins en verdraecht: so ooc die zijn geleert
Door leeringe die alle sedicheyt vermeert,
Schouwen clapachticheyt, en d'onwetende alle,

[p. 29]

 

Want dese derren van als clappen onuerseert,

 

Der gheleerder ooren door haren gheschalle

 

Duer al quellende. Als den Hert by gevalle

 

Sijn hoornen verloren heeft, so gaet hy terstont

 

Hem bergen in eenighe duwieren smalle

 

Hem schamende een manneken te zijn goet ront:

 

Derghelicken die met leeringe wel gegront

 

Van de Negen ghesusters zijn onderwesen fijn,

 

Dese sietmen saechtmoedich en huesch inden mont,

 

Niet sprekende dan daer door sy weert gepresen zijn.