De Gulden Passer. Jaargang 58-59

33. De soch volgt altijt den moeyer.

Die de vetste keuckens navolcht sonder vieren,
En gheerne aen eens anders tafel sit altijt,
Die moet hem schicken na den sin en manieren
Des gheens die hem genoot heeft sonder respijt
Waerom de sulcke wel gelijckt, des seker zijt
Den genen diemen een vercken thuyswaert stouwen siet:
Want hijt ouer al nauolgen moet het sy ver oft wijt,
Door dic, door dun, nergens voor en mach hem grouwen yet
Dus bemint dat goet is, ten sal v berouwen niet.