De Gulden Passer. Jaargang 58-59

[p. 22]

2. Weest ghedachtich beyder fortuynen.

Die door hen vroomheyt victory hadden vercregen

Werden voormaels geleyt vanden Romeynen eenpaer
Seer triumphantelic door alle weghen
Op eenen wagen na t'Capitolium claer.
Maer aenden wagen hinck een belle en geessel swaer
Op dat hy ooc des tegenspoets sou gedincken.
Noch had hy aenden hals een teecken aldaer
D'welc hem vermaende te schouwen dat mocht crincken.
Dergelijc seytmen, dat dry bellen die clincken
Alexander voerde, met eenen leeuwe vaillant,
Op dat vroomheyt sonder vrees niet en sou blincken.
Och hoe lichtelic verandert op elcken cant
De fortuyne alle geneuchte triumphant,
In droefheyt swaer, so dat somtijts de verwindere
Des verwonnens dienaer wort, zijt dit gedachtich, want
Qualick canmen voorspoet hebben sonder hindere.