Liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift. Deel 1: liederen

[p. 386]

tekstkritische noten

74

Als alle dinghen sijn ghesaecht,
So hebbic liefst dat men ghewaecht
Van huer die mi verbliden can.^1-3

Daer omme en doet geen noot ghevraecht,
Of yemen anders liden draecht!^4-5

Als alle dinghen sijn ghesaecht,
So hebbic liefst etc.

Een wijflic beild mi so behaecht,
Al truerdet al dat dach bedaecht,
Ic loughe, waric haer liefste man!^9-10

Rondeel.

1-3 ‘als men over álles spreekt, heb ík het liefst dat men spreekt over de vrouwe die mijn hart verheugt’; de dichter kan hier niet mee bedoelen dat zij een algemeen onderwerp van gesprek moet worden - het behoorde juist tot de hoofse code dat de minnaar de naam van zijn dame moest verzwijgen -, maar alleen dat zijn liefde het enig zeggenswaardige is van alles wat er gezegd kan worden.

4-5 ‘in vergelijking daarmee is het volstrekt (onbelangrijk en) onnoodzakelijk te informeren naar het (liefdes)leed van anderen’.

9-10 ‘al zou al wat de zon beschijnt treuren, ik zou nog lachen, wanneer ik maar haar liefste vazal mocht zijn’; verg. lied 79, r. 12.

[p. 387]

 

Als alle dinghen sijn ghesaecht,

 

So hebbic liefst dat men ghewaecht

 

Van haer die mi verbliden can.